تاثیر دعا در درمان بیماری

اما ما به طور خصوص دعاها و دستوراتی برای درمان بیماریهای جسمی هم داریم.

که مثلا حضرت می فرماید فلان دعا را بخوان تا سردرد تو خوب شود و .... .

گروهی اصلا به این ادعیه اعتقادی ندارند. گروه دیگری هم به اشتباه فقط می خواهند به این ادعیه اکتفا کنند و نه چیز دیگر. اما تفکر صحیح کدام یک از این دو گروه است و آیا بجز این دو گروه، قسم دیگری هم می توان یافت که بگوییم تفکر صحیح در این قسم هست؟؟؟

در این نوشتار که از بیانات آیه الله جوادی آملی گرفته شده به ببرسی این مساله خواهیم پرداخت.

«رُبَّمَا کانَ الدَّوَاءُ دَاءً وَ الدَّاءُ دَوَاءً» این چنین نیست که همیشه طبیب بتواند تشخیص بدهد؛ گاهی دارویی که طبیب می دهد در اثر تشخیص بد او، درد را اضافه می کند؛ گاهی همان درد باعث می شود که بسیاری از مشکلات دیگر برطرف شود.

 بعضی از بزرگان فقهی ما نظیر مهذّب الباریء، در کتاب های فقهی خود رساله هایی می نوشتند که تلفیقی بود از دارو و درمان.

 این رساله ها آن خطوط کلی داروهای گیاهی را ذکر می کردند اما دعا را هم در کنار دارو ذکر می کردند؛ سرّش این است که این هفت حمد خواندن یا دعا کردن حداقل در پنج بخش در درمان بیماری اثر دارد.

یک وقت است که دعا، خواندن سوره مبارک حمد یا «وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ» از یک صاحب نفس نظیر وجود مبارک مسیح است که با آن زمان و زبان خود دعا می کردند؛ این معجزه است که «وَ أُبْرِئُ الْأَکمَهَ وَ الْأَبْرَصَ» و مانند آن.

 گاهی افراد عادی دعا می کنند؛ دعای افراد عادی در پنج بخش می تواند مؤثر باشد. اوّلین بخش این است که فکر بیمار را هدایت می کنند که به کدام طبیب مراجعه کند؛ از آن جا که اطبّا زیادند رهبری فکر بیمار که به کدام طبیب مراجعه کند، به برکت دعا حل می شود.

وقتی به مطب طبیب رفتند، انواع بیماری زیاد است و برای این که طبیب اشتباه نکند و درست تشخیص بدهد، می تواند به برکت این دعا باشد که فکر طبیب را به تشخیص بیماری هدایت کند. داروها هم زیاد است؛ کدام دارو شفابخش است و کدام یک نیست؟ رهبری فکر طبیب به تشخیص داروی معالج، راه سوم است.

اخذ: تبیان

گاهی می بینید طبیب می گوید من اشتباه کردم؛ چه چیزی جلوی سهو، نسیان و اشتباه او را می گیرد؟ در بخش چهارم و پنجم هم مربوط به وقتی است که این نسخه را گرفته اند؛ این که به کدام داروخانه بروند؛ داروی تاریخ مصرف گذشته را ندهند؛ این که فکرش به داروخانه امین متدین راهنمایی شود که دارویی که تاریخ گذشته است ندهد و داروی مؤثر را بدهد.

 بخش پنجم هم آن پرستاری است که باید درمان کند؛ گاهی او یادش می رود و اشتباهی می کند؛ گاهی دچار غفلت می شود؛ رهبری فکر پرستار در دادن به موقع دارو هم به برکت این دعاست. حداقل در پنج بخش سوره مبارک حمد و امثال آن اثر دارند.

این طور نیست که بگوییم فقط طبیب اثر دارد؛ بله طبیب یقیناً جزو علل و عوامل این نظام است. باید به طبیب مراجعه کرد، اما چه چیزی جلوی اشتباه او را می گیرد؟ چه چیزی جلوی اشتباه آن داروفروش را می گیرد؟ دعا در همه این مراحل اثر خاص خود را دارد.

فرمود: «وَ رُبَّما نَصَحَ غَیرُ النَّاصِحِ وَ غَشَّ الْمُسْتَنْصَحُ»؛ فرمود شما حرف ها را خوب بررسی کنید! گاهی کسی اهل نصیحت نیست ولی حرفی زده و به سود شماست؛ خب آن حرف را بگیرید.

گاهی از کسی نصیحت خواستید ولی او نتوانست یا نخواست راه صحیح را به شما ارائه کند؛ حضرت این را هم به فرزندشان گوشزد می کند. فرمود: «وَ إِیاک و الاتِّکالَ عَلَی الْمُنَی فَإِنَّهَا بَضَائِعُ الْمَوْتَی»؛ در بعضی از نُسخ دارد «بضائع النوکیٰ». به فرزندشان می فرماید زنده به امید باش نه به آرزو.

امنیه چیز خوبی نیست؛ اما رجاء چیز خوبی است. فرق آرزو و امید این است اگر باغبانی نهالی را غرس کرد یا کشاورزی خوشه ای را نشا کرد، شیاری آماده ساخت و بذرافشانی کرد، آبیاری نمود و مرزبندی کرد، امید محصول دارد.

در چنین مواردی می گویند این فرد، رجا دارد. اما درباره کسی که هیچ کاری نکرده و به انتظار درو نشسته، می گویند آرزوی خام در سر می پرورد. بنابراین بین آرزو و امید خیلی فرق است.

 فرمود شما زنده به امید باشید نه آرزو؛ زیرا آرزو سرمایه مرده ها است. دست انسان مرده تهی است؛ چنین کسی می گوید: «یا لیت کذا، یا لیت کذا»، «رَبِّ ارْجِعُونِ»، و مانند این سخان.

 فرمود آرزو، سرمایه مرده ها است؛ طبق نسخه های دیگر که «بضائع النوکی» آمده است، منظور سرمایه زن های فرتوت کم خرد است که چنین کسی با آرزو زنده است.

 اما امید در صورتی است که انسان، مبادی را فراهم کرده باشد. فرمود: «إِیاک وَ الاتِّکالَ عَلَی الْمُنَی فَإِنَّهَا بَضَائِعُ الْمَوْتَی وَ الْعَقْلُ حِفْظُ التَّجَارِبِ.» امیدواریم خدای سبحان به همه ما توفیق ادراک صحیح این معارف، اعتقاد و باور به آن ها، اخلاق و عمل به آن ها، و نشر آثار و مآثر این معارف را مرحمت فرماید!

منابع:

پایگاه آیه الله جوادی آملی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: