فرزندان برای انجام تکالیف درسی باید دارای محیط آرامی باشند، آنان نمی‌توانند تکالیف خود را جلوی تلویزیون یا هنگامی که با تلفن صحبت می‌کنند انجام دهند. یا وقتی که حواسشان توسط خواهر و برادرهایشان مشغول می‌شود نمی‌توانند تکلیف خود را انجام دهند. بنابراین با رعایت نکات ذیل می‌توانید آنان را به انجام دادن تکالیف علاقه‌مند سازید.

• محل انجام تکالیف باید دارای نور کافی باشد و از حواس پرتی کودک هنگام انجام تکالیف خودداری کنید چون برای تمرکز حواس وقت لازم است.
• میز تحریر فرزندتان را به آنچه برای انجام تکالیف نیاز دارد تجهیز کنید (مداد، خودکار، نوار چسب، قیچی، خط کش، گونیا، پرگار، کاغذ چک نویس، فرهنگ لغت، تقویم رومیزی و...) تا برای پیدا کردن وسایل مورد نیازش دست از کار نکشد.
• تکلیف درسی باید به موقع انجام شود؛ درگیر شدن شما در برنامه ریزی جهت انجام تکالیف بسیار مهم است و کودک باید در انجام کارهای درسی و غیردرسی نظم پیدا کند.

این روزها اغلب دانش آموزان و دانشجویان از شنیدن اعلام موعد امتحانات، نگران و مضطرب می‌شوند. علت این مسئله در اینست که آن‌ها با دید مثبت و سازنده به امتحانات نگاه نمی‌کنند. البته در بعضی موارد معلمان و خانواده نیز به این نگرانی دامن می‌زنند و آن را تشدید می‌کنند؛ ولی باید دانست اساس امتحان برای نشان دادن میزان درک افراد از درس معینی است. بنابراین، با نگاهی مثبت و سازنده به امتحان‌ها بنگرید.

باید باور کنید که:

1. امتحانات به شما نقاط قوت و ضعف را نشان می‌دهند؛ لذا باید از نتایج آن‌ها استفاده نمایید و اگر در درسی ضعیف هستید بیشتر روی آن کار کنید و اشکالات و نواقص خود را برطرف سازید. چنانچه روش مطالعه شما اشتباه است، روش جدید و موثری را انتخاب کنید. اگر این مسئله را به کار ببندید؛ برنامه ریزی صحیحی انجام می‌دهید و با سربلندی از پس امتحانات برمی آیید.
2. امتحانات، بهانه‌های خوبی برای مطالعه مرتب و جدی هستند. شما باید از این محرک به خوبی استفاده کرده و مطالب را مرور و تکرار نمایید. امتحانات صحنه‌های پرشور در رقابت هستند و شما با شرکت در امتحان داوطلب شرکت در مسابقه‌ای علمی می‌شوید؛ لذا سعی کنید در این مسابقه پیروز شوید.
3. با امتحان توانایی خود را آزموده‌اید. اگر احیاناً شکست خوردید، ناامید نشوید، شکست نخستین گام پیروزی است، از آن عبرت بگیرید و در رفع نقاط ضعف و کمبودها کوشش کنید.
4. امتحان نظم فكری، آرامش روحی، توانایی جسمی و روانی شما را می‌آزماید. بارها دیده شده که بعضی دانش آموزان براثر دلهره و ترس امتحان از پای درمی آیند؛ ولی اگر نگاه شما به امتحان مثبت و سازنده باشد دیگر چنین مواردی پیش نمی‌آید. آن وقت با اطمینان به توانایی‌هایی که دارید در جلسه حاضر می‌شوید و دلهره شما به صفر می‌رسد؛ بنابراین نگرش مثبت شما به امتحان بسیار اساسی است.
5. نمره‌های امتحان نمره‌های شخصیت شما نیست، بلكه معیار سنجش كار و فعالیت شماست. این شما هستید که با نگاهی مثبت به امتحان، موجب فعالیت بیشتر می‌شوید، آن وقت افتخار و سربلندی خویش را فراهم می‌سازید. اگر نگاه منفی به امتحان داشته باشید، امتحان برایتان زجرآور، خشن و هراس انگیز می‌شود و طبعاً باعث وحشت و نگرانی شما خواهد شد.
   
6. امتحان، وسیله رسیدن به اهداف موفقیت آمیزی است که در آینده به دنبال آن‌ها هستید. با امتحان درمی یابید روش مطالعه شما، اطلاعات و فعالیت‌هایتان قوی یا ضعیف است. در صورت ضعیف بودن می‌توانید شیوه مطالعه بهتری را انتخاب کنید و نقاط ضعف را با مشورت معلم‌ها و تجربه خانواده جبران و تقویت نمایید.

در نهایت این مورد را متذکر می‌شویم که نگرانی کم، امری عادی است و شما را به فعالیت بیشتری وادار می‌سازد. بنابراین، با در نظر گرفتن موارد ذکر شده و با نگاهی مثبت به امتحانات بنگرید و همیشه تکرار کنید: «من می‌توانم از عهده این مسابقه علمی بر بیایم.»

امیدواریم این گونه در امتحانات پیروز شوید.

اخذ: تبیان

صدای زنگ مدرسه در گوشم می‌پیچد، از خواب بیدار می‌شوم و به ساعت نگاه می‌کنم چیزی به هفت باقی نمانده و من خواب مانده‌ام!؟ با عجله کیف را روی شانه‌ام می‌اندازم و به سمت مدرسه می‌دوم تا قبل از معلم در کلاس حاضر باشم. مدام در ذهنم مرور می‌کنم که:« اگه دیر برسم باید بیست دقیقه پشت در بمونم و تنها کسی هستم که باید تخته سیاه رو بعد ازهر بار کثیف شدن پاک کنم!»

می‌دوم تا شاید قبل از معلم به کلاس برسم...

سخت گیری یعنی چه؟

شاید بارها از زبان فرزندتان شنیده باشید که می‌گوید معلم ریاضی‌مان خیلی سخت گیر است اما دبیر دیگری داریم که بسیار مهربان است و بچه‌ها را اذیت نمی‌کند. وقتی کودک شما از سخت گیری معلمش صحبت می‌کند چه چیزی در ذهنتان شکل می‌گیرد؟ معلم او را چگونه تجسم می‌کنید؟ اصلاً دانش آموزان چگونه رفتاری را سخت گیری می‌دانند؟

آیا معلمی که هر جلسه شاگردان خود را ارزشیابی کند، دروس ارائه شده در جلسه قبل را بپرسد، در کلاس لحن جدی داشته باشد، دانش آموزان خطا کار را تنبیه کند و حضور به موقع بچه‌ها را الزامی بداند سخت گیر است؟

حال معلمی دیگر را فرض کنید که بعد از ورودش دانش آموزانی که دیرتر در کلاس حاضر می‌شوند را می‌پذیرد، نام تک تک بچه‌های کلاس را می‌داند، ابتدا از شاگردان داوطلب درس می‌پرسد و سپس از دیگر دانش آموزان، با بچه‌ها شوخی می‌کند، از استعدادها و تفاوت‌های پنهان شاگردانش با خبر است و نسبت به تمام آنان خوش خلق و مهربان است.

به راستی کدامیک از این معلم‌ها بهترند؟ کدامیک را بیشتر می‌پسندید و دوست دارید آموزگار فرزندتان باشند؟ سوال مهمتر این که کدامیک در تدریس توفیق بیشتری دارند؟

حتماً شما هم نمی‌توانید به نتیجه‌ی درستی برسید؛ زیرا هم معلمانی که به دانش آموزانشان سخت می‌گیرند و هم آموزگاران مهربان در امر تدریس موفقند و هر دو نتایج خوبی می‌گیرند. اما در اینکه شاگردان کدام را بیشتر دوست دارند شکی وجود ندارد.

معلمی فقط تدریس نیست

نوک مداد سیاه میثم با فشار دستش دوباره شکست، آن روز بیشتر وقتش صرف تراشیدن نوک مداد شده بود. با اینکه نیم ساعتی از تکلیف سر کلاسی می‌گذشت و تقریباً همه بچه‌ها دو صفحه از مشق‌هایشان را انجام داده بودند؛ اما هنوز میثم نتوانسته بود نصف صفحه هم بنویسد! همکلاسی میثم شانه‌اش را تکان داد : «چرا اینقدر کند می‌نویسی!؟»

معلم با خودکار قرمزش چند ضربه محکم روی میز زد و بلند گفت: «بچه‌ها! وقت تموم شد.»

در نوشتار دانش آموزان مخصوصاً مقطع ابتدایی، مشکلات فراوانی مانند کند نویسی، کج نویسی، پر فشار نویسی و موارد بسیار دیگری وجود دارد که مجموع این مشکلات بد نویسی نام می‌گیرد. یکی از اصلی‌ترین چنین مشکلاتی کند نویسی است. کند نویسی سبب بروز مشکلات فراوانی در درس املا می‌شود و کودک را در انجام تکالیف ناتوان می‌سازد. اگر کند نویسی در سنین پایین درمان نگردد، در بزرگسالی باعث به وجود آمدن مشکلات دیگری می‌شود.

علت کند نویسی

از علل کند نویسی می‌توان به این موارد اشاره کرد: عدم هماهنگی چشم و دست، عدم صحیح در دست گرفتن قلم و فشار زیاد قلم روی کاغذ، ضعیف بودن عضلات انگشتان و دست، ملال‌آور بودن نوشتن به دلیل ضعف یا عدم داشتن انگیزه و...

خسته و گرسنه از محل کار به خانه بر می‌گردد، بی رمق است و حوصله هیچ کاری را ندارد اما فرزندش از او می‌خواهد که با هم بازی کنند! به گوشه مبل تکیه می‌دهد و فکر می‌کند که باید وقتی هم برای فرزندش داشته باشد؛ پس با چشمان خواب آلود و بی حوصله فقط او را همراهی می‌کند!

 وقت گذاشتن یعنی چه؟

حتماً شما تا به حال از زبان کارشناسان بسیاری وقت گذاشتن برای کودک را شنیده‌اید، اما بسیاری پدر و مادرها معنی درست این جملات را نمی‌دانند و گمان می‌کنند همین که در کنار کودک باشند کافیست. در واقع وقت گذاشتن برای کودک به معنی چگونه وقت گذراندن با اوست، نه به این معنی که فقط در کنارش باشید. بسیاری از والدین عقیده دارند فعالیت‌هایی مانند: بازی كردن با یك اسباب بازی آموزشی یا نکته جدیدی به او یاد دادن باعث رشد فرزندشان می‌شود. پس هر وقت احساس گناه كنند كه زمان كافی به فرزندشان اختصاص نداده‌اند یكی از این كارها را انتخاب می‌نمایند و این كه فرزندشان به آن علاقه داشته باشد یا نه مهم نیست. حتی سعی می‌کنند بازی را زودتر تمام و سراغ کارهای مهم تر بروند. برای بچه‌ها و همین طور والدین لازم است كه برخی اوقات فقط با هم خوش بگذرانند. شما پدر و مادرهای بچه‌هایتان هستید نه معلم سرخانه آن‌ها. گذران وقت ربطی به آنچه با فرزندتان انجام می‌دهید ندارد. گذران وقت از روی حالت ذهنی شما تعریف می‌شود نه از روی مجموعه فعالیت‌هایی كه انجام می‌دهید. گذران وقت هنگامی است كه شما واقعاً با فرزندتان سرگرم می‌شوید.

یکی از بازرگانان اصفهانی که مورد اعتماد گروهی از دانشمندان بود، در عالم رؤیا به محضر امام زمان (علیه السلام) مشرف می شود و از ایشان می پرسد: «فرج شما کی خواهد رسید؟»

 یکی از بازرگانان اصفهانی که مورد اعتماد گروهی از دانشمندان بود، در عالم رؤیا به محضر امام زمان (علیه السلام) مشرف می شود و از ایشان می پرسد: «فرج شما کی خواهد رسید؟»

توصیه به خواندن زیارت آل یاسین

امام زمان (علیه السلام) در توقیع شریفی می فرماید: «هرگاه خواستید به وسیله ی ما به خداوند بلند مرتبه توجه کنید و به سوی ما روی آورید، همانگونه که خداوند متعال فرموده است بگوئید: ... سلامٌ علی آل یاسین.... .» (۱)


توصیه به خواندن دعای ندبه

یکی از بازرگانان اصفهانی که مورد اعتماد گروهی از دانشمندان بود، در عالم رؤیا به محضر امام زمان (علیه السلام) مشرف می شود و از ایشان می پرسد: «فرج شما کی خواهد رسید؟» می فرمایند: «نزدیک است، به شیعیان ما بگوئید دعای ندبه را روزهای جمعه بخوانند.» (۲)


توصیه به خواندن دعای فرج

مرحوم شیخ طبرسی (ره) در کتاب «کنوز النجاح» نقل می کند: ابوالحسن محمد بن احمد بن ابی اللیث از ترس کشته شدن به قبر امام کاظم (علیه السلام) و امام جواد (علیه السلام) پناه آورد. در عالم رؤیا امام زمان (علیه السلام) را زیارت کرد. آن حضرت این دعا (دعای فرج) را به او تعلیم دادند و او به برکت خواندن آن، از کشته شدن نجات یافت.



توصیه به خواندن نماز شب، زیارت جامعه، زیارت عاشورا

در تشرف مرحوم سید احمد بن سید هاشم بن سید حسن موسوی رشتی (ره) که از مسافرت حج از قافله جدا می شود و راه را گم می کند، به او می فرمایند: «نافله (نماز شب) را بخوان تا راه را پیدا کنی.» او نماز شب را می خواند بعد به او می فرمایند: «زیارت جامعه را بخوان.» ایشان زیارت جامعه را از حفظ می خوانند. بعد می فرمایند: «زیارت عاشورا را بخوان.» او زیارت عاشورا را نیز از حفظ می خواند با تمام لعن و سلام و دعای علقمه، آنگاه او را سوار بر مرکب می کند و می فرماید: «چرا شما نافله نمی خوانید؟ نافله. نافله. نافله» و باز می فرماید: «چرا شما عاشورا نمی خوانید؟ عاشورا. عاشورا. عاشورا.» بعد می فرماید: «چرا شما زیارت جامعه نمی خوانید؟ جامعه. جامعه. جامعه.» سپس می فرماید: «اینها دوستان شما هستند که در کنار نهر آبی فرود آمده اند تا برای نماز صبح وضو بگیرند.» (۳)



توصیه به خواندن صحیفه سجادیه

مرحوم مجلسی (ره) در کتاب «روضه المتقین» در شرح «من لا یحضره الفقیه» می گوید که در اوایل بلوغ در مسجد قدیم اصفهان میان خواب و بیداری حضرت صاحب الزمان (علیه السلام) را دیدم، گفتم: «مولای من! چون نمی توانم همیشه خدمت شما شرفیاب شوم کتابی به من عنایت کنید که همیشه به آن عمل کنم.» آن حضرت به واسطه شخصی نسخه ای از کتاب صحیفه سجادیه را به ایشان می دهند و بعد از مدتی به برکت وجود امام زمان (علیه السلام)، کتاب شریف صحیفه سجادیه اشتهار می یابد.(۴)


توصیه به خواندن زیارت امین الله

در تشرف مرحوم حاج علی بغدادی به محضر امام زمان (علیه السلام)، او می گوید: همراه با امام زمان (علیه السلام) داخل حرم مطهر امام کاظم (علیه السلام) و امام جواد (علیه السلام) شدیم و به ضریح مقدس چسبیدیم و بوسیدیم. بعد به من فرمود: «زیارت بخوان.» گفتم: «سواد ندارم.» فرمود: «برایت زیارت بخوانم؟» عرض کردم: «آری» فرمود: «کدام زیارت را می خواهی؟» گفتم: «هر زیارت که افضل است.» فرمود: «زیارت امین الله افضل است.» آنگاه مشغول به خواندن زیارت امین الله شدند.(۵)


دعا برای فرج امام زمان (عج)

آقا میرزا محمدباقر اصفهانی (ره) می گوید که شبی در خواب گویا مولایم، حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) را دیدم که به من فرمودند: «روی منبرها به مردم بگویید که توبه کنند و برای فرج حضرت حجت (عج) دعا نمایید و بدانید این دعا مثل نماز میت واجب کفایی نیست بلکه مانند نمازهای یومیه بر تمام مکلفین واجب است.» (۶)

در تشرف مرحوم آیت الله حاج سید محمد فرزند آیت الله سید جمال الدین گلپایگانی، امام زمان (علیه السلام) فرمودند: «از علایم ظهور، فقط علامات حتمی مانده است و چه بسا آنها نیز در مدتی کوتاه به وقوع بپیوندند شما برای فرج من دعا کنید.»(۷)





پی نوشت ها :

(۱) نجم الثاقب ، ص۴۱۱

(۲) ملاقات با امام زمان(عج) ، ص۴۵

(۳) نجم الثاقب ، ص ۶۶۴

(۴) نجم الثاقب ، ص۴۵۵

(۵) نجم الثاقب ، ص۴۵۵

(۶) ملاقات با امام زمان(عج) ، ص ۸۷

(۷) ملاقات با امام زمان(عج) ، ص ۸۷

بهترین راه توسل به امام رضا(ع)

 امام علی ‌بن موسی‌الرضا (ع) هشتمین امام شیعیان است که در سن ۳۵ سالگی مسئولیت امامت و رهبری شیعیان را بر عهده گرفتند. حیات ایشان با خلافت خلفای عباسی مقارن بود که سختی‌ها و رنج بسیاری را بر امام(ع) رواداشتند و سر انجام مامون عباسی ایشان را در سن ۵۵ سالگی به شهادت رساند.

توسل به امام رضا(ع) در میان ایرانیان تا جایی اهمیت دارد که امام خمینی(ره) در این باره می‌‎فرمایند: همه نیروها، همه قدرت‌ها در هر جا هستند، محتاج به توجه خاص حضرت رضا- سلام اللَّه علیه- هستند.

آیت الله العظمی روحانی درباره توسل به امام رضا(ع) می‌فرمایند: بهترین راه توسل به امام رضا (علیه السلام) طریقه اى است که از خود ایشان وارد شده است: «هرگاه اتفاق مهمى براى تو رخ داد، دو رکعت نماز بخوان، در یک رکعت فاتحه و آیت‌الکرسى و در رکعت دوم حمد و سوره قدر را بخوان، سپس قرآن را بردار و آن را بالاى سرت بگیر و بگو: «اللّهُمَّ بحَقِّ ما أَرْسَلْتَهُ إِلى خَلْقِکَ، وَبحَقِّ کُلّ آیَة فِیه، وَبحَقِّ کُلّ مَنْ مَدَحْتَهُ فیهِ عَلَیْکَ، وَبحَقِّکَ عَلَیْهِ، وَلانَعْرِفُ أَحَداً أَعْرَفُ بحَقِّکَ مِنْکَ».

سپس ۱۰ بار مى گویى: «یا سَیّدى یا اللّه»، و ۱۰ بار «بحَقِّ مُحَمَّد»، و ۱۰ بار «بحَقِّ عَلىّ»، و ۱۰ بار «بحَقِّ فاطِمَةِ»، و به همین شکل ۱۰ بار اسم هر کدام از ائمه را یکى بعد از دیگرى مى‌گویى. امام رضا(ع) مى فرماید: «تا اینکه به امام زمانت مى‌رسى. به راستى که از جاى خود برنمى‌خیزى مگر این که خداوند حاجت تو را برآورده مى‌سازد».

اخذ: شهر خبر

یکی از مسائل مهم تاثیر گذار بر روح انسان، غذای حلال و طیب است. غذای حرام روح را مکدر و تاریک می کند و آثار مخرّب فراوانی بر تربیت و رشد انسان و خانواده اش داد. لذا بزرگان دین نه تنها به دقت در حلال بودن غذا توصیه می کنند بلکه حتی اجتناب از خوردن غذاهای شبهه ناک را تا جای ممکن لازم و موثر می دانند.

در رابطه با خوراکی های حلال و حرام استفتائات مختلفی در زمینه های گوناگون وجود دارد. یکی از این موارد در خصوص برخی غذاهای حرام است که حتی در کشور ما هم گاهی طبخ می شوند!

در استفتائات مقام معظم رهبری آمده است:
س: اگر در کشورم رستورانى راه اندازى كنم، آيا مى‌توانم از غذاهايى كه حاوى خرچنگ، صدف و ماهى‌هاى بدون فلس است طبخ نموده و به برادران سنى و يا غير مسلمانان بفروشم؟
ج) فروش آن دسته از مواد غذايى كه خوردن آن حرام مى‌باشد باطل است و پول و درآمد حاصل از آنها نيز حرام مى‌باشد هر چند خريدار آنها را حلال بداند.
*
س: خوردن هشت پا و خرچنگ دريايى چه حكمى‏ دارد؟
ج) از آبزيان (حيوانات دريايى) فقط ماهى فلس‏دار و ميگو حلالند.
***
همچنین آیت الله العظمی مکارم شیرازی درباره حکم خرید و فروش ماهیهاى حرام گوشت می فرمایند:
هرگاه منافع حلالى، مانند تهیّه غذا براى مرغداریها و مانند آن، داشته باشد جایز است. همچنین فروختن آنها به غیر مسلمانان، که خوردن آن را جایز مى دانند اشکالى ندارد.
*
سؤال: خرید و فروش بالهاى ماهیهاى حرام گوشت، در صورتى که منافع مباحى داشته باشد، چه حکمى دارد؟
پاسخ:اشکالى ندارد. (استفتائات آیت الله العظمی مکارم شیرازی)
***
چند نکته کوتاه:
* متاسفانه گاهی به علت کم اطلاعی و گاهی هم عدم توجه به احکام اسلامی مشاهده می شود که در کشور ما نیز برخی رستوران ها غذاهای حرام را طبخ می کنند. البته غیر از غذاهای دریایی فوق که حرام هستند برخی غذاهای حرام غیر دریایی نیز در کشور ما آمده اند. حیوانات حرام‌گوشت دیگری چون قورباغه و خرگوش آنغوره نیز در این لیست جای می‌گیرند. بر اساس فتوای مراجع، پرورش این حیوانات برای فروش به غیرمسلمانان جایز است؛ اما همین امر سبب شده تا بعضی گمان برند که خوراک آن‌ها برای مسلمانان نیز مشکلی ندارد.

** یک نکته مهم این است که برخی از این غذاها طبخ و فروش و خوردنش برای مسلمانان حرام است حتی اگر بخواهد به غیر مسلمان بفروشد. ولی اگر حیوانی پروش یابد و بعد به غیر مسلمان فروخته شود و او بخواهد آن را طبخ کند این معاوله صحیح است.

*** مرحوم آیت الله العظمی بهجت می فرمود: وای بر ما اگر در خصوص خوردنیها و نوشیدنیها از حرام اجتناب نکنیم! زیرا همین غذاها است که منشأ علم و ایمان و یا کفر ما می شود.
باز می فرمودند: خدا می داند که غذا چه قدر در ایمان و کفر و اعمال خیر و شرّ انسان مدخلیت دارد! (از کتاب در محضر بهجت:۱/۳۳۸)

اخذ: شهر خبر

آیا نماز باعث آمرزش گناهان می‌شود؟

پرسش: آیا در قرآن و روایات، مطلبی داریم که نشان دهد نماز باعث آمرزش و پاک شدن گناهان است؟

پاسخ:

امام صادق (علیه‏السلام) می‌فرمایند: «مَثَل نماز، مَثل نهری است که روزی پنج مرتبه در آن خود را شستشو داده و چرکی در بدن باقی نمی‌ماند. نماز، کفاره گناهان است، مگر گناهی که موجب خروج فرد از ایمان شود»

عَنْ عَلِی (علیه‏السلام) قَالَ «الصَّلَوَاتُ الْخَمْسُ کفَّارَةٌ لِمَا بَینَهُنَّ مَا اجْتَنَبَ الْکبَائِرَ وَ هِی الَّتِی قَالَ اللَّهُ إِنَّ الْحَسَناتِ یذْهِبْنَ السَّیئاتِ ذلِک ذِکری لِلذَّاکرِینَ»؛ نمازهای یومیه، کفاره گناهانی است که مابین نمازها انجام می‌گیرد. به شرط  آنکه از گناهان کبیره اجتناب شده باشد. چرا که خداوند فرموده است: حسنات و نیکی‌ها (نماز)، بدی‌ها و گناهان را از بین می‌برد.

عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله أَنَّهُ قَالَ «إِنَّمَا مَثَلُ هَذِهِ الصَّلَوَاتِ الْخَمْسِ مَثَلُ نَهَرٍ جَارٍ بَینَ یدَی بَابِ أَحَدِکمْ یغْتَسِلُ مِنْهُ فِی الْیوْمِ خَمْسَ اغْتِسَالَاتٍ فَکمَا ینْقَی بَدَنُهُ مِنَ الدَّرَنِ به تواترِ الْغَسْلِ فَکذَا ینْقَی مِنَ الذُّنُوبِ مَعَ مُدَاوَمَةِ الصَّلَاةِ فَلَا یبْقَی مِنْ ذُنُوبِهِ شَیئ»؛ رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرموده‏اند: مَثل نمازهای پنج گانه، مَثل پنج مرتبه غسل کردن در یک روز است که چرک و کثافتی در بدن باقی نمی‌ماند. با مداومت در نماز، گناهی باقی نمی‌ماند.

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) مردی را دیدند که می‌گفت: خدایا مرا بیامرز؛ گرچه بعید است مرا بیامرزی. پیامبر فرمودند: «چرا به خدا بدگمان هستی؟» گفت: من در زمان اسلام و جاهلیت گناه کردم. حضرت فرمودند: «گناهان زمان جاهلیت، با ایمان و گناهان بعد از اسلام، با نماز محو می‌شود. چرا که نماز کفاره گناهان می‌باشد» (مستدرک الوسائل، ج 3، ص 16- 15)

البته افرادی که نماز می‌خوانند؛ کمتر گناه می‌کنند. خود نماز جلوی بسیاری از گناهان را می‌گیرد. اگر نماز، نماز واقعی، با حضور قلب و تمام شرایط  اقامه شود؛ سد بزرگی خواهد بود، در برابر گناهان. «نماز بگزار که نماز، آدمی را از فحشا و منکر باز می‌دارد» (عنکبوت، 45)

پس نماز گناهان سابق را می‌شوید و جلوی گناهان آینده را نیز می‌گیرد. این خواص برای نمازگزاری است که واقعاً در صدد عبادت و بندگی است. اما نمازگزاری که قصد ریا و خودنمایی داشته باشد؛ از آثار و برکات نماز محروم می‌ماند. نمازی عامل شست‏وشوی گناهان خواهد بود؛ که مقبول درگاه احدیت قرار گیرد؛ یعنی قلب و اعضاء نمازگزار، پاک بوده و تسلیم اوامر خداوند باشد.

فردی که لحظه به لحظه با فرمان خداوند مخالفت کرده و شرایط بندگی را رعایت نمی‌کند؛ نماز او بی‏خاصیت خواهد بود. در روایات آمده است: «کسی که شراب بنوشد، تا چهل روز اعمالش قبول نمی‌شود» (الکافی، ج 6، ص 401) پس هر نمازی، کفاره گناهان نخواهد بود.

فردی که لحظه به لحظه گناه کرده و از هیچ معصیتی پرهیز نمی‌کند و بین هر گناه، نماز بخواند؛ این مَثل شخص توبه کننده‏ای است که بعد از هر توبه، بلافاصله مرتکب گناه می‌شود و خودش را به تمسخر گرفته است. بله، نمازی گناهان سابق را می‌شوید که نمازگزار، قصد رجوع به گناه نداشته باشد و تصمیم بر اطاعت از خداوند و ترک گناهان داشته باشد.

اخذ: تبیان

وقتی درسی را یاد نمی‌گیریم!

اگر فرزندتان فقط در ریاضی، خواندن یا نوشتن دارای مشکل است، شاید دچار یکی از انواع اختلالات یادگیری است.

از عوامل بی شماری که ممکن است موجب بروز مشکلات درسی در مدرسه شود، اختلال‌های یادگیری است که البته پیچیدگی‌های خاص خود را نیز دارد. در واقع، آن‌ها چیزی بیش از مشکلات تحصیلی هستند.

وقتی می‌گوییم فرد اختلال یادگیری دارد، یعنی در مقایسه با فردی که از نظر هوشی با او هم‌تراز است، در موضوعی ضعیف‌تر است. بررسی‌های انجام شده حاکی از آن است که برخی از دانش‌آموزان به رغم اینکه ظاهری طبیعی دارند، رشد جسمی آنان حاکی از بهنجار بودنشان است و هوششان عادی است، اما هنگامی که به مدرسه می‌روند در جریان یادگیری دچار مشکلات جدیدی می‌شوند و خود را متفاوت از دیگران می‌یابند.

تفاوت اختلالات یادگیری با عقب‌ماندگی چیست؟

اختلال یادگیری با عقب‌ماندگی تفاوت دارد. بسیاری از این کودکان، فقط در فراگیری یک درس خاص ناتوان هستند؛ در حالی که کودک عقب مانده در همه موارد عقب‌تر از سن خودش است. کودک مبتلا به اختلال یادگیری با وجود توانایی ذهنی کافی در چگونگی استفاده از حواس پنج‌گانه و عکس‌العمل‌های عاطفی در زمینه فهمیدن، تجزیه تحلیل کردن و بیان، نقایص خاصی دارد. نکته مهم این است که این نقص در کودکان، محدود و فقط در یکی دو حوزه است و شامل همه عملکردهای آن‌ها نمی‌شود.

انواع اختلالات یادگیری

اختلالات یادگیری، با توجه به مهارت‌ها، گروه بندی می‌شوند؛ یعنی برای هر نوع مهارت اصلی، یک نوع اختلال یادگیری وجود دارد.

1- اختلال خواندن: (اشکال در پردازش صداها، وارونه خوانی و ...)

در این اختلال، پیشرفت خواندن نسبت به سن و هوش، نارسایی و نقص شدید دارد. این دانش‌آموزان به علت مشکلی که در خواندن دارند، نمی‌توانند کتاب‌های درس علوم، ریاضی و امثال آن را بخوانند و بنابراین در آن درس‌ها نیز با مشکلاتی روبرو می‌شوند. در واقع، آن‌ها در فهم کلمات، جملات یا پاراگراف‌ها مشکل دارند. جابجاسازی و معکوس کردن حروف، مثال‌های زنده‌ای از این اشکال هستند. بیش از 80 درصد دانش آموزان دچار اختلال یادگیری، مشکلاتی را در خواندن از خود نشان می‌دهند.

2- اختلال ریاضیات (مشکل و ضعف در محاسبه ذهنی عملیات حسابی)

این اختلال، ناشی از بی معنا بودن ارقام و اعداد یا ناتوانی در انجام اعمال ریاضی است. این کودکان، مهارت‌های محاسبه‌ای ضعیفی دارند و چپ و راست را قاطی می‌کنند. آن‌ها در حل مسئله‌های حساب یا درک مفاهیم ریاضی مشکل دارند.

3- اختلال بیان نوشتاری و دیکته نویسی (مشکل در برگرداندن اطلاعات از وضعیت شنیداری – شفاهی به وضعیت دیداری – نوشتاری)

نمازی برای رفع مشکل ترین گرفتاری های دنیوی!

قدس انلاین_مصطفی لعل شاطری: بی شک یکی از دستورات ائمه اطهار (ع) در هنگام دچار شدن به گرفتاری های دنیوی، متوسل شدن به خداوند می باشد و یکی از این راه های توسل، به جا آوردن نمازهایی می باشد که از سوی این بزرگواران توصیه شده است.

در این باره از حضرت رضا (ع) نقل شده است: چون گرفتاری شدیدی برایتان پیش آید که شما را غمگین نمود دو رکعت نماز بخوانید، در رکعت اول فاتحه و آیة الکرسی، و در رکعت دوم فاتحه و سوره قدر. بعد قرآن را بر بالای سر بگذار و ده بار بگو: «اَللهُمَ بِحَقّ مَن اَرسَلتَهُ اِلی خَلقِکَ وَ بِحَقِّ کُلِّ آیَةٍ وَ بِحَقّ کُلَّ مَن مَدَحتَهُ فیهِ عَلَیکَ وَ بِحَقِکَ عَلَیهِ وَ لاتَعرِفُ اَحَدا اَعرَفُ بِحَقِکَ مِنک». پس ده بار بگو: «یا سَیِدی یا الله» ده بار «بِحَقِ مُحَمَدِ» ده بار «بِحَقِ عَلیٍ» ده بار «بِحَقِ فاطمة» ده بار «بِحَقِ الحَسَن» ده بار «بِحَقِ الحُسین» و همین طور تمام ائمه را می شماری تا حضرت ولی عصر (عج). همانا از جای خود برنخاسته باشید تا حاجتتا رنوا شود، ان شاءالله، و در جایی دیگر از حضرت امام رضا (ع) روایت شده است که ایشان در پاسخ فردی گرفتار بیان داشته اند: دو رکعت نماز بخوان و در هر رکعت بعد از حمد سیزده بار سوره قدر. چون فارغ شدی سجده کن و بگو: «اَللهُمّ یا فارِجَ الهَمّ وَ کاشِفَ الغَمّ وَ مُجیبَ دَعوَة المُضطَرّین وَ رَحمنَ الدّنیا وَ رَحیمَ الآخِرَة صَلّ عَلی مُحَمد وَ آل مُحَمد وَ ارحَمنی رَحمَة تُطفِئ بِها عَنّی غَضَبَکَ وَ سَخَطَکَ وَ تُغنِیَنی بِها غَمّن سِواک» بعد گونه راست را به زمین بچسبان و بگو: «یا مُذِلّ کُلّ جَبّار عَنید وَ یا مُعِزّ کُلّ ذَلیلِ وَ حَقّکَ قَد بَلَغَ المَجهُودُ مِنّی فی اَمرٍ کَذا فَفَرّج عَنّی». پس گونه چپ را به زمین بچسبان و بگو مانند آن را، بعد به سجود برگرد و مانند آن را بگو، پس بدان خداوند غم تو را فرج می دهد و حاجتت را روا می سازد.

همچنین از امام سجاد (ع) روایت شده است که فرموده اند: هرگاه گرفتاری برای یکی از شما پیش می آمد، تمیزترین جامه هایش را بپوشد و وضو بگیرد و به پشت بام رود و چهار رکعت نماز بخواند. در رکعت اول حمد و سوره زلزلت، و در رکعت دوم حمد و سوره نصر، و در رکعت سوم حمد و سوره کافرون، و در رکعت چهارم حمد و توحید را. بعد سر به آسمان بردارد و بگوید:
«خداوندا! تو را قسم می دهم به اسمائی که اگر بر درهای بسته آسمان بخوانی باز می شود، و اگر برای گشاده شدن تنگی های زمین ها بخوانی گشاده می گردد، و به اسماء تو که اگر برای مشکلات بخوانی آسان گردد و به اسمائی که اگر بر قبرها بخوانی برانگیخته می شوند. بر محمد و آل او درود فرست و مرا حاجت روا باز گردان».
سپس حضرت زین العابدین (ع) فرمودند: به خدا هیچ کس پس از این عمل قدم بر نمی دارد، مگر آن که حاجت او روا می گردد، ان شاء الله تعالی.

منابع:
1- طبرسی. مکارم الاخلاق: 326، 329، 338.
2- عزیزی. نمازهای مستحبی. 175، 189، 185.

پیامبر و خدیجه، الگوی ادب و عاطفه

سیمای همسری پیامبر (ص) با خدیجه کبری (س)

زندگی مشترک پیامبر (صلی‌الله علیه وآله) و خدیجه (سلام الله علیها) درس‌آموز تمام مردان و زنانی است که جویای سعادت در زندگی خود هستند.

عدم دلبستگی خدیجه به سیم و زر دنیا و توجه به امور معنوی، عشق و علاقه به پیامبر (صلی‌الله علیه وآله)، عطوفت و مهربانی متقابل رسول خدا (صلی‌الله علیه وآله) و خدیجه (سلام الله علیها)، ایثار و وفاداری نسبت به یکدیگر، همه و همه، درس‌های آموزنده‌ای است برای جویندگان سعادت.

شخصیت حضرت خدیجه (سلام الله علیها)

چگونه کودکان را به نماز علاقه‌مند کنیم؟

والدین باید همچون باغبانی دانا و دلسوز، بستر رشد گل‌های باغ خود را بشناسند و با بهره‌گیری از زمینه‌های مناسب، شاهد شکفتن گل‌های باغشان باشند تا عطر دل‌انگیز عشق و بندگی را در قلوب آنان به یادگار بگذارند.

تربیت الهی انسان، نیازمند مقدمات و زمینه‌هایی است تا والدین بتوانند در این امر موفق شده و فرهنگ نماز را در وجود فرزندانشان ماندگار کنند.

والدین باید همچون باغبانی دانا و دلسوز، بستر رشد گل‌های باغ خود را بشناسند و با بهره‌گیری از زمینه‌های مناسب، شاهد شکفتن گل‌های باغشان باشند تا عطر دل‌انگیز عشق و بندگی را در قلوب آنان به یادگار بگذارند.

زمینه‌سازی و فراهم کردن شرایط و بهره‌گیری از زمینه‌های مختلف مادی و معنوی، لازم است بیشتر در دوران کودکی و نوجوانی و قبل از سن بلوغ شرعی تحقق یابد تا والدین بتوانند در این سن، فرزندانشان را با نماز و نحوه ارتباط با خدا آشنا سازند، وگرنه در سن بلوغ و بعد از آن، دچار مشکل خواهند شد.

زمینه‌های تربیتی نماز را به زمینه‌های بیرونی مانند محیط خانوادگی و رفتار و برخورد اطرافیان با کودک و نوجوان، و زمینه‌های درونی که مربوط به خود کودک و نوجوان است، می‌توان تقسیم کرد.

زمینه‌های بیرونی

به گزارش سرویس خانواده جام نیوز، برای پرخوابی، آثار و نتایج ناگواری بیان شده است كه به تعدادی از آنها اشاره می شود:

آثار پرخوابی در روایات

1ـ فقر در قیامت: از حضرت رسول خدا(صلی الله و علیه) نقل شده است : «از خواب بسیار برحذر باشید؛ زیرا خواب زیاد آدمی را در قیامت فقیر می كند.»

2ـ منفور درگاه الهی: پیامبر اكرم(صلی الله و علیه) فرمودند: «خوردن بدون گرسنگی و خواب بدون خستگی و خنده بدون تعجب، نزد خدا به سختی منفور است.»

3ـ جلب ضرر و زیان: امیرالمؤمنین(علیه السلام) میفرماید: «خوردن و خواب بسیار، جان را تباه و زیان را جلب نماید.»

در تعریف و بیان این اصطلاح دو نوع تعریف وجود دارد.

۱٫ باقیات صالحات؛ اعمال صالحى است که نزد خدا محفوظ مى‌‏ماند و باعث شکر و اجر عظیم از جانب پروردگار مى‌‏شود. بنابر این تعریف، باقیات صالحات تمام اعمالی هستند که انسان در دنیا انجام داده و در آخرت ثمره‌‌اش را می‌‌بیند.
تعدادی از مصادیق باقیات صالحات که در روایات نیز آمده از این قرار است: ذکرهای مختلف که حمد و ثنای الهی را بگوید، نماز شب، نمازهای یومیه، حب اهل بیت و … .

۲٫ این قسم محدودتر از قسم اول بوده و مصادیق آن نیز خاص‌‌تر از معنای اول است. بنابر این تفسیر، باقیات صالحات، هر فکر و ایده و گفتار و کردار صالح و شایسته‌‏اى است که اثرات و برکاتش – حتی بعد از مرگ پدیدآورنده‌­اش- در اختیار افراد و جوامع قرار گرفته و به همین دلیل، پاداش‌­هایی را بعد از مرگ برای مرده به دنبال دارد. مواردی چون وقف، فرزند صالحی که برای انسان استغفار کند و … به عنوان مصادیقی از این تعریف به شمار آمده‌­اند.

پاسخ تفصیلی

تکبیرة الاحرام

“نماز” با گفتن “الله اکبر” آغاز می شود، گفتن “الله اکبر” در آغاز نماز به معنای جدایی از غیر خدا و پیوستن به اوست.اعلام بزرگی پروردگار و دوری جستن از تمام قدرتهای دروغین است.

با این تکبیر به حریم نماز وارد می شویم و برخی کارها بر ما حرام می شود.هنگامی که نماز را شروع می کنیم باید متوجه باشیم که چه نمازی را می خوانیم؛ مثلا نماز ظهر است یا عصر و آن را تنها برای اطاعت فرمان خداوند بجا آوریم که این همان “نیت” است و از اجزای اصلی نماز به شمار می آید.

هنگام گفتن “الله اکبر” مستحب است، دستها را تا مقابل گوشها بالا ببریم.پس از گفتن “الله اکبر” سوره حمد را می خوانیم:

بسم الله الرحمن الرحیم

(الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ  الرَّحْمـنِ الرَّحِیمِ  مَالِکِ یَوْمِ الدِّینِ إِیَّاکَ نَعْبُدُ وإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ اهدِنَــــا الصِّرَاطَ المُستَقِیمَ صِرَاطَ الَّذِینَ أَنعَمتَ عَلَیهِمْ غَیرِ المَغضُوبِ عَلَیهِمْ وَلاَ الضَّالِّینَ) 

پس از سوره حمد، یک سوره دیگر از قرآن را می خوانیم به عنوان نمونه، می توان سوره توحید را خواند:سوره توحید

بسم الله الرحمن الرحیم

(قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ اللَّهُ الصَّمَدُ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ وَلَمْ یَکُن لَّهُ کُفُوًا أَحَدٌ )

پسرها و مردها باید در نماز صبح ، نماز مغرب و نماز عشا، حمد و سوره را (در رکعت اول و دوم) بلند بخوانند ولی دخترها وبانوان، اگر نامحرم صدای آنان را نشنوند می توانند بلند بخوانند و در نماز ظهر و نمازعصر همه باید حمد وسوره را آهسته بخوانند.

انسان باید نماز را یاد بگیرد که غلط نخواند و کسی که اصلا نمی تواند صحیح آن را یاد بگیرد، باید هر طور که می تواند بخواند و بهتر آن است که نماز را به جماعت بجا آورد.

در آیة 98 سورة نحل آمده است: ( فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ ) ای پیغمبر زمانی که خواستی قرآن بخوانی، پس پناه ببر به خدا از شرّ شیطانِ رانده شده ( یعنی أعوذ بالله من الشیطان الرجیم بگو ). از این آیه إستفاده می شود که پیغمبرِ مسلمانان معصوم نبوده، چرا که آیه صراحتاً می گوید: پیغمبر از شرّ شیطان در أمان نیست و باید به خدا پناه ببرد  و این را همه می دانند که شیطان در پیغمبران که معصوم هستند راهی ندارد. بنا براین، پیغمبر مسلمانان معصوم نبوده است.

جواب اوّل: إستعاذة پیغمبر جنبة دعا دارد. توضیح این که: پیغمبران ذاتاً معصوم نیستند بلکه عصمت آنها به عنایتِ الهی است. خداوند در این آیة شریفه دستور می دهد تا برای ادامة آن عنایت، از خداوند کمک بخواهد، یعنی وقتی پیغمبر قبل از قرائت قرآن أعوذ بالله می گوید، معنایش آن است که: خدایا، تا به حال با عنایت تو از شرّ شیطان محفوظ ماندم، از تو می خواهم که در آینده نیز مرا از شرّ او حفظ کنی . مۆید این مطلب، فعل أعوذ است که از أفعال مضارع بوده و زمان آینده را می رساند. با این بیان، آیة ذكر شده در صدد بیان عدم عصمت پیغمبر نیست.

جواب دوّم: ما در سوره مباركه ناس می خوانیم که شیاطین بر دو دسته اند:

دسته اوّل: شیاطین جنّی. دستة دوّم : شیاطین إنسی ... همچنانكه خداوند متعال می فرماید: ( مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ ) .

وقتی پیغمبر أکرم  می خواستند آیه و یا سوره ای که نازل شده بود را برای مردم بخوانند، شیاطین إنسی به مانندِ أبوجهل و أبوسفیان مانع آن می شدند که پیغمبر آیات را قرائت کنند، تا جائی که وقتی سورة مباركة الرّحمن نازل شد، پیغمبر اکرم (صلی الله علیه واله وسلم)، ابن مسعود را ماُمور کردند تا این سوره را در کنار خانة خدا برای مردم بخواند. وقتی ابن مسعود یک یا دو آیه از سوره را خواند، أبوجهل چنان سیلی محكمی بر صورت إبن مسعود زد که خون از گوش های او جاری شد . بنابراین، شیاطین إنسی بمانند أبوجهل مانع قرائت آیات از ناحیة پیغمبر برای مردم می شدند .

خداوند متعال در آیة 112 سورة مباركة أنعام به این نوع از شیاطین إشاره ای داشته و می فرماید: (وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نِبِی عَدُوًّا شَیاطِینَ الإِنسِ وَالْجِنِّ) و این چنین ما قرار دادیم برای هر نبی، شیاطین إنسی و جنّی.

خلاصه جواب دوّم : خداوند متعال در آیة 98 سورة مباركة نحل به پیغمبر دستور  می دهد که وقتی خواستی قرآن را برای مردم قرائت کنی، اوّل از شرّ شیاطین إنسی بمانند ابوجهل به خدا پناه ببر، آنگاه آیات را تلاوت کن . با این بیان نیز آیة ذكر شده به هیچ وجه دلالتِ بر عدم عصمت پیغمبر اكرم ندارد.[1]

بی نوشت:

[1] - تفسیر بیان دكتر محمّد علی أنصاری ذیل تفسیر  آیه 98 سورة مباركه نحل

منبع:(تبیان)

پاسخ به شبهات اینترنتی ، هادی کردان

عبادت محور اساسی اخلاق، تربیت و عدالت

«در اسلام، عبادات گذشته از اصالتی که دارند جزء برنامه تربیتی آن هستند. عبادت خودش جزء اهداف خلقت است. و ما خلقت الجن و الانس اِلا لیعبدون. عبادت مرکبی است برای تقرّب به حق و در واقع برای تکامل واقعی بشر... اسلام می‌خواهد افراد را چه از نظر اخلاقی و چه از نظر اجتماعی تربیت بکند، یکی از وسایلی که برای این کار اتخاذ کرده و از قضا این وسیله از هر وسیله‌ی دیگری در اخلاق و روح بشر مؤثرتر و نافذتر است، عبادت می‌باشد. حالا چگونه است، این مطالب را توضیح می‌دهم. محور مسائل اخلاقی، خود را فراموش کردن و از خود گذشتن و از منافع خود صرف نظر کردن است. در اخلاق یک مسئله وجود دارد که اساس همه‌ی مسائل اخلاقی است و آن رهایی از خودی و رها کردن و ترک «منیّت» است. در مسائل اجتماعی آن اصل که مادر همه‌ی اصل‌هاست، عدالت است. عدالت یعنی رعایت حقوق افراد دیگر.» (گفتارهای معنوی، ص 80)

ایمان، پشتوانه تربیت و عدالت

«آن چیزی که پشتوانه اخلاق و عدالت است و اگر در انسان وجود پیدا کند انسان به سهولت راه اخلاق و عدالت را در پیش می‌گیرد و سود [و منافع شخصی] را کنار می‌زند تنها ایمان است. چه ایمانی؟ ایمان به خود عدالت و ایمان به خودعدالت و ایمان به خود اخلاق. چه وقت انسان به عدالت به عنوان یک امر مقدس و به اخلاق به عنوان یک امر مقدس ایمان پیدا می‌کند؟ آن وقت که به اصل و اساس تقدس یعنی خدا ایمان داشته باشد. لهذا بشر عملاً به آن اندازه به عدالت پای بند است که به خدا معتقد است، آن اندازه عملاً به اخلاق پای بند است که به خدا ایمان دارد..... اگر ایمان پیدا شد، اخلاق و عدالت پا بر جا می‌شود. اخلاق و عدالت بدون ایمان مذهبی مثل نشر اسکناس بدون پشتوانه است.» (همان، ص 81) یعنی چاشنی (عبادت) اخلاق و عدالت است. به طور مثال در کجای دنیا و در چه مکتبی سراغ دارید که مجرم با پای خودش برای مجازات بیاید؟ ... در زمان پیامبر اکرم و در زمان امیرالمؤمنین چه بسیار اتفاق افتاده است که کسی خودش آمده حضور پیامبر یا امام گفته است... من فلان جرم را مرتکب شده‌ام مرا مجازات کن، من آلوده هستم مرا پاک کن. «شخصی آمد خدمت رسول اکرم(ص) و گفت: یا رسول الله! من زنا کرده‌ام مرا مجازات کن. چون در این جور مسائل آن شخص چهار بار باید اقرار بکند و یک بار کافی نیست. پیغمبر می‌فرماید: لَعَلَّکَ قَبَّلتَ شاید تو آن زن را بوسیدی و می‌گویی زنا کردم (حرف به دهانش می‌گذارد). اگر می‌گفت بله بوسیدم حالا می‌خواستم بگویم بوسیدن هم مثل زناست، قضیه تمام شده بود. گفت نه یا رسول الله! زنا کردم .لَعَّلکَ غَمَّزتَ شاید تو طرف را نیشگون گرفتی (شاید بگوید بله. بیشتر از این نبود) گفت نه یا رسول الله! من آلوده شده‌ام، من نجس شده‌ام، من آمده‌ام تا حد بر من جاری کنی و در همین دنیا مرا مجازات کنی که من نمی‌خواهم برای دنیای دیگر بماند.» (همان، ص 83)

اثر عبادات در زندگی انسان

«عبادت برای این است که زود به زود به یاد خدا بیفتد و هر چه که انسان بیشتر به یاد خدا باشد، بیشتر پای بند به اخلاق و عدالت و حقوق می‌شود.» (همان، ص 88)

«مثلاً نماز، جنبه اخروی خالصش همین است که انسان به یاد خدا باشد، خوف خدا را داشته باشد. برای حضور قلب و توجه به خدا که این همه آداب ضرورت ندارد، برو وضو بگیر، شستشو بکن، خودت را پاکیزه کن. مگر برای نزد خدا رفتن شستشو کردن هم تأثیر دارد؟ از نظر پیش خدا رفتن تأثیر ندارد که صورت انسان شسته باشد یا نه، ولی خداوند می‌فرماید: وقتی می‌خواهی به نماز بایستی اول وضو بگیر، صورتت را بشوی، دست‌هایت را بشوی بعد مشغول نماز شو.

می‌بینیم نظافت را با عبادت توأم کرده است... در ضمن اینکه می‌گوید باید خدا را پرستش کنی، می‌گوید حقوق را باید محترم بشماری. یعنی اسلام می‌گوید من پرستش را که در آن حقوق اجتماعی محترم نباشد اساساً قبول ندارم. آن وقت یک نمازگزار وقتی می‌خواهد نماز بخواند، اول فکر می‌کند این خانه‌ای را که من در آن هستم آیا به زور از مردم گرفته‌اند یا نه؟ اگر به زور گرفته‌ام نمازم باطل است. پس اگر می‌خواهد نماز بخواند مجبور است که خانه‌اش را طوری تربیت بدهد که برایش حلال باشد. ... فرش زیر پایش هم همین‌طور، لباسی که به تن دارد همین‌طور، و حتی اگر حقوقی از فقرا به او تعلق گرفته است، خمس یا زکات آن را بدهد و اگر ندهد باز نمازش باطل است.» (همان، ص89)

«می‌گوید شما که دارید عبادت انجام می‌دهید، در عین حال باید یک تعلیم و تربیت اجتماعی هم بگیرید. همه‌تان رو به یک نقطه بایستید. اگر این جور نباشد یکی از این طرف بایستد یکی از آن طرف این مظهر تفرق و تشتت است». (همان، ص 90)

«باز می‌گوید عبادت که می‌خواهی بکنی، یک وقت مشخص و معینی دارد و دقیقه‌اش هم حساب می‌شود. وقت نماز صبح از اول طلوع صبح تا اول طلوع آفتاب است و اگر عمداً یک دقیقه قبل از طلوع صبح یا بعد از طلوع آفتاب شروع کنی، نمازت باطل است، درست نیست... انضباط وقت را باید بشناسی .... آیا از نظر خدا فرق می‌کند که این وقت یا آن وقت باشد؟ نه، از نظر تو فرق می‌کند، تو باید با این نماز تربیت شوی ..... [ممکن است کسی بگوید] من نماز می‌خوانم ولی در حال نماز می‌خواهم بگریم. مصیبتی دارم ناراحتی‌ای دارم می‌خواهم یک گریه‌ای هم وسط نماز بکنم. یا به یاد قضیه‌ای می‌افتم، یک چیزی می‌بینم می‌خندم، چیزی نیست! خیر نماز مظهر ضبط احساسات است». (همان، ص 92)

«این‌ها یک سلسله مسائل اجتماعی است ولی عبادت است، چون عبادت در اسلام جزء برنامه تربیتی است، عبادت بدون رعایت این اصول پذیرفته نیست» (همان، ص 92)

«باید با آرامش، با طمأنینه نماز بخوانی یعنی وقتی می‌ایستی می‌خواهی بگویی (الله اکبر) تا بدنت قرار نگرفته است نباید بگویی (الله اکبر)، اگر در حال حرکت بگویی (الله اکبر) باطل است. باید آرام بگیری بعد بگویی (الله اکبر) بعد اگر خواستی خودت را تکان بدهی تکان بده اما حرفی نزن. ذکری نگو... استقرار که پیدا کردی بگو بسم الله الرحمن الرحیم، الحمدلله رب العالمین.... هم روحت طمأنینه داشته باشد و هم جسمت». (همان، ص 93)

«می آییم سراغ سایر قسمت‌های نماز، نماز توجه به خداست. توجه به غیر خدا شرک است ولی در عین حال به ما می‌گویند در نماز بگو السلام علینا و علی عبادالله الصالحین. سلام بر ما، سلامت بر ما و بر جمیع بندگان شایسته خدا. اعلام صلح و صفا با همه‌ی بندگان صالح خدا می‌کنی. به قول امروزی‌ها اعلام همزیستی مسالمت آمیز با همه افراد شایسته می‌کنی. در حال نماز می‌گویی من با هیچ بنده‌ی شایسته‌ای سر جنگ ندارم، چون اگر با بنده شایسته‌ای سر جنگ داشته باشم خود ناشایسته‌ام. ... نماز ضمن اینکه مرکب تقرّب پروردگار است، مکتب تربیت هم هست. به اینکه از نظر مسائل معنوی هر چه انسان خودش و دیگران را فراموش بکند بهتر است، امّا از نظر اجتماعی فراموش نکردن دیگران لازم و ضروری است.» (همان، ص 93)

«مثلاً شما کلمه «الله اکبر» را در نظر بگیرید. ... گوینده الله اکبر، آن کسی که الله اکبر را به خودش تلقین کرده است هرگز عظمت هیچکس و هیچ چیز او را مرعوب نمی‌کند. چرا؟ [چون] الله اکبر [یعنی] بزرگ‌تر از هر چیز و بلکه بزرگ‌تر از هر توصیف، ذات اقدس الهی است. یعنی من خدا را به عظمت می‌شناسم. دیگر وقتی من خدا را به عظمت می‌شناسم، همه چیز در مقابل من حقیر است، این کلمه «الله اکبر» به انسان شخصیت می‌دهد، روح انسان را بزرگ می‌کند.» (همان، ص 95)

«شخصی از حضرت علی(ع) سؤال کرد: چرا ما دو بار سجده می‌کنیم؟ خوب همین طور که یک بار رکوع  می‌کنیم یک بار هم سجده بکنیم. البته می‌دانید که سجده یک خضوع بالاتر و خشوع بیشتری از رکوع است. چون سجده این است که انسان آن عزیزترین عضوش را (عزیزترین عضو انسان سر است؛ آنجا که مغز انسان قرار گرفته است و در سر هم عزیزترین نقطه پیشانی است)  به علامت عبودیت روی پست‌ترین چیز یعنی خاک می‌گذارد، چنین بر خاک می ساید، این طور در مقابل پروردگار اظهار کوچکی می‌کند. امیرالمؤمنین این آیه را خواند: مِنْهَا خَلَقْنَاکُمْ وَفِیهَا نُعِیدُکُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُکُمْ تَارَةً أُخْرَی. (طه / 55) اول که سر بر سجده می‌گذاری و بر می‌داری یعنی منها خلقناکم همه‌ی ما از خاک آفریده شده‌ایم، تمام این پیکر ما ریشه‌اش خاک است، هر چه هستیم از خاک به وجود آمده‌ایم. دو مرتبه سرت را به خاک بگذار، یادت بیاید که می‌میری و باز به خاک بر می‌گردی. دوباره سرت را از خاک بردار و یادت بیفتد که یک بار دیگر از همین خاک محشور و مبعوث خواهی شد.» (همان، ص 98)

روش آموزش نماز به کودکان

بچه‌ها را از کوچکی باید به نماز تمرین داد. دستور رسیده است که به بچه از هفت سالگی نماز تمرینی یاد بدهید، البته بچه هفت ساله نمی‌تواند نماز صحیح بخواند ولی صورت نماز را می‌تواند بخواند... ولی این توجه را داشته باید که یاد دادن و وادار کردن با زور نتیجه‌ای ندارد، کوشش کنید که بچه‌تان از اول به نماز خواندن رغبت داشته باشد و به این کار تشویق بشود. به هر شکلی که می‌توانید موجبات تشویق بچه‌تان را فراهم کنید که با ذوق و شوق نماز بخواند. زیاد به بارک الله بگویید، جایزه بدهید، اظهار محبت کنید که بفهمد وقتی نماز می‌خواند، بر محبت شما نسبت به او افزوده می‌شود. دیگر اینکه بچه را باید در محیط مشوق نماز خواندن برد. تجربه ثابت شده است که اگر بچه به مسجد نرود، اگر در جمع نباشد و نماز خواندن جمع را نبیند، به اینکار تشویق نمی‌شود، چون اصلاً حضور در جمع مشوق انسان است. .... ما باید با بچه‌های خودمان برنامه مسجد رفتن داشته باشیم تا آن‌ها با مساجد و معابد آشنا بشوند.» (همان، ص 100)

اخذ: تبیان

همیشه برای والدین سۆال برانگیز بوده است که چرا برخی از دانش آموزان در یادگیری دروس موفق هستند و بهترین نمره ها را کسب می کنند. 

خوب و موفق بودن دانش آموز نه تصادفی است و نه ربطی به ارتباط بین معلم و دانش آموز دارد. رمز موفقیت این دانش آموزان، پشتکار داشتن در امر یادگیری و رعایت کردن رفتارها و عادات سودبخشی است که به آن ها کمک می کند تا در تحصیل هرچه بیشتر موفق شوند.

این رفتارهای سودمند عبارتنداز:

 سعی کنید همیشه به موقع در کلاس درس حاضر شوید و چنانچه مسیر شما تا مدرسه دور است از وسیله نقلیه مطمئن استفاده کنید تا بهتر بتوانید زمان خود را تنظیم کنید. هنگامی که در کلاسی دیر حاضر می شوید تمرکز کلاس و معلم به هم می ریزد. به یاد داشته باشید که همیشه به موقع و زود حاضرشدن در کلاس درس، بسیار سودمندتر از دیر رسیدن است.

اگر می خواهید صحبت های معلم خود را بهتر بشنوید و تخته را نیز بهتر ببینید در ردیف های جلو بنشینید.

 

 برنامه درسی و رئوس مطالبی را که معلم قرار است تدریس کند تهیه کنید. چنانچه معلم به تدریس درسی می پردازد که اضافه بر سازمان مطالب دیگری را نیز برای شما تدارک می بیند از آن به خوبی آگاه شوید. برنامه درسی خود را گم نکنید تا هر زمانی که نسبت به برگزاری و نحوه برگزاری کلاسی برای شما سۆالی پیش آمد بتوانید به آن مراجعه کنید. هنگامی که شما آماده درکلاسی حاضر می شوید وقت معلم نیز برای چیزهای پیش پا افتاده کمتر گرفته می شود و معلم با مشکلات کمتری مواجه می شود.

 وقتی که در کلاس درس حاضر می شوید تمرکز خود را فقط  روی یادگیری مطالب بگذارید و نه چیز دیگر. همیشه سعی کنید قبل از کلاس، خوب غذا بخورید و حتی المقدور دستشویی های خود راقبل از شروع کلاس بروید. تمام وسایلی که لازم دارید با خود سرکلاس بیاورید.

 یکی از چیزهایی که باعث درک مطلب بهتر دروس می شود نکته برداری از صحبت های معلم است. سعی کنید مطالب مهم و کلیدی را یادداشت کنید و برای خود از هر درسی یک جزوه درست کنید. نکته برداری و مطالعه آن ها کمک شایانی در فراگیری مطلب به شما می کند.

 گاهی اتفاق می افتد که به علت بیماری و یا مشکلی نتوانید در یک کلاس درس حضور یابید. در چنین حالتی تکلیف چیست؟

بهترین کاری که می توانید انجام دهید، این است که در شروع سال تحصیلی سعی کنید شماره تلفن حداقل دو نفر از همکلاسی های خود را داشته باشید تا در مواردی که مشکل دارید و نمی توانید در کلاس حاضر شوید، با تلفن زدن به دوستان خود از اوضاع و احوال کلاس باخبر شوید و مطالبی را که لازم است یاد بگیرید و یا مطالعه کنید را از آن ها بپرسید.

درنظر داشته باشید که کمتر معلمی پیدا می شود که یک درس را دوباره برای شما که غایب بودید تدریس کند. اگر شما کمی خجالتی هستید و با کسی زیاد صحبت نمی کنید، بهتر است برای مواقع ضروری هم که شده شماره تلفن تعدادی از همکلاسی های خود را داشته باشید و از آنها کمک بگیرید.

 اگر در درسی تکلیفی برای انجام دادن دارید، در انجام دادن آن درنگ نکنید و در حقیقت کار امروز را به فردا نیندازید. ممکن است بعدا برای شما مشکلی غیرقابل پیش بینی اتفاق بیفتد و نتوانید تکلیف خود را به درستی و به دقت انجام دهید.

اگر می خواهید شاگرد زرنگ و خوبی باشید و بهترین نمره را نیز کسب کنید پس باید با پشتکاری زیاد و یک برنامه ریزی خوب کارهای خود را انجام دهید. اگر در درسی با مشکل مواجه شدید، آن مشکلات را به حال خود نگذارید و به سادگی از آن ها نگذرید. سعی کنید مشکلات درسی را با کمک معلم و یا دوستانی که دراین زمینه تبحر دارند برطرف کنید. در حقیقت نابرده رنج گنج میسر نمی شود.

 شاگرد خوب معمولا فقط به کتب درسی اکتفا نمی کند و سعی نمی کند که کتاب های متفرقه مربوط به درس موردنظر را نیز مطالعه کند. اگرچه عده ای از دانش آموزان به ابتکار زیاد رغبت نشان نمی دهند، ولی مطالعه اضافی کتب دیگر، کمک زیادی به درک و فهم مطالب دروس شما خواهد کرد. یکی دیگر از کارهایی که شاگردان خوب و موفق انجام می دهند، این است که این دسته از افراد، قبل از این که معلم بخواهد سرفصلی را تدریس کند، آن ها این دروس را خوب مطالعه می کنند و با آمادگی کامل سرکلاس می روند. این افراد با ابتکارشان درحقیقت با حضور در کلاس فقط اشکالات خود را برطرف می کنند و به خوبی در درس مورد نظر اشراف پیدا می کنند.

 زمانی که کاری را به صورت گروهی انجام می دهید، تمام تلاش خود را به کار گیرید تا یک عضو خوب در گروه خود باشید. کار را به نحوی انجام دهید که گویا خود به صورت انفرادی باید این کار را انجام بدهید. ایده ها و نظرات خود را با جمع مطرح کنید و در انجام تکالیف نیز جدی باشید. در کار گروهی از زیرکار در نروید.

اگر کسی درجمع پیدا شود و مدام بگوید که «من برای این که طرح و ایده ای ندارم و فکر می کنم شما بهتر از من هستید و...»  این فرد با مطرح کردن این صحبت ها درحقیقت می خواهد از انجام دادن کارشانه خالی کند و تنبلی خود را به اثبات برساند. توجه داشته باشید که در کار گروهی باید یاد بگیرید که نظر جمع مهم است و نه فرد.

اجازه ندهید که عده ای افکار خود را به شما و دیگران تحمیل کنند. در کار گروهی به افکار و عقاید دیگر اعضا احترام بگذارید و با سازش و مصالحه با یکدیگر فعالیت کنید و کار خود را به پایان برسانید.

 همیشه سعی کنید از اشتباهات خود درس بگیرید. و نسبت به آن ها بی تفاوت نباشید. گاهی اوقات معلم درپای برگه امتحانی شما نکاتی را ذکر می کنند که شما باید این ها را جدی بگیرید و درپی رفع اشکال آن ها باشید.

به عنوان مثال اگر معلمی در درس انشا درپای برگه شما می نویسد «از گرامر بهتری استفاده کنند» یعنی که شما در درس گرامر مشکل دارید و باید در این زمینه تمرین و مطالعه بیشتری داشته باشید.

اگر معلم به شما می گوید «کار شما عالی است و نتیجه گیری شما ضعیف است» این بدان معنا است که در زمینه جمع بندی مطلب و نتیجه گیری موضوع دقت بیشتری باید داشته باشید.

همیشه ازخود سۆال کنید که اشتباه من چه چیزی بود که در درس مورد نظر نتوانستم نتیجه خوبی را کسب کنم؟

گاهی اوقات شما در امر یادگیری زحمت می کشید ولی مسیر درستی را انتخاب نمی کنید و با مشکل مواجه می شوید. هیچگاه از تلاش و کوشش دست برندارید. از اشتباهات خود درس بگیرید امیدوار باشید و سعی کنید درجلسات بعد بهترین باشید. معلم بهترین کسی است که در زمینه رفع اشکالات می تواند به شما کمک کند.

دانش آموز خوب نه تنها باید در درس و تحصیل نمونه باشد. بلکه باید در رفتار با دیگران نیز خوب و نمونه باشد و اخلاق پسندیده داشته باشد.

سعی کنید مشکلات خانه را با خود به مدرسه نیاورید و با دیگران خوش برخورد باشید و رفتار پسندیده و نیکو داشته باشید. در امر تحصیل اگر کمکی از دستتان برمی آید به دوستانی که مشکل دارند کمک کنید.

 دانش آموزان خوب در یادگیری مطالب و درک و فهم آنها از شیوه های متفاوتی استفاده می کنند. شما نیز با کمی دقت می توانید یادگیری خود را بهبود بخشید. گاهی اوقات دانش آموزان یادداشت برداری می کنند. گاهی اوقات برای خود نمودار و یا الگو رسم می کنند و گاهی اوقات نیز عده ای با یاد دادن مطلب مورد نظر به دیگران، درس خواندن و درک مطلب خود را بهبود می دهند.

به یاد داشته باشید که هیچگاه فقط برای کسب نمره درس نخوانید. دردرجه اول سعی کنید برای یادگیری مطلب، آنرا بخوانید. فقط به فکر نمره نباشید. بجای بحث و جدال بامعلم خود که چرا شما بهترین نمره کلاس را نگرفته اید؟

بهتر است از خودتان سوال کنید« چطور می توانید دروس را بهتر مطالعه کنید و آن ها را یاد بگیرید تا با تلاش و پشتکار خودتان بهترین نمره را نیز کسب کنید.»

بسیاری از دانش آموزان از این که درس ها را فراموش می کنند گله مند هستند.

از آنجایی که حافظه انسان درگیر یادگیری و به خاطر سپردن مطالب است. در واقع فراموشی هم به حافظه انسان مرتبط است، نخست کمی درمورد حافظه صحبت می کنیم سپس به نحوه مطاله درست که منجر به فراموشی نشود می پردازیم.

 یک برداشت عامیانه حافظه را مخزنی تصور می کند که اطلاعات آن جا ریخته شده و نگهداری می شود و در مواقع لزوم اطلاعات استخراج شده و یادآوری می شود.

 از نظر علمی حافظه عنوانی است در مورد توانایی انسان در یادگیری، نگهداری، یادآوری و استفاده از آن اطلاعات و دانش در مواقع لزوم.

 وجود فقر و فقیر به عوامل و دلایل زیادی بستگی دارد که برخی از آنها به خود انسان‌ها برمی‌گردد که اهل تلاش و کوشش نیستند، اما به هرحال برخی افراد هستند که با وجود فقر همواره عزت نفس و کرامت خود را حفظ کرده و از هیچ تلاشی برای کسب معاش فروگذاری نمی‌کنند.

امام صادق(ع) در این باره می‌فرمایند: "(در روز قیامت) خداوند، جلّ ثناؤه، همچنان که برادری از برادرش پوزش می‏‌خواهد، از بنده مؤمن نیازمند خود در دنیا، عذر می‏‌خواهد و می‏‌فرماید: به عزّت و جلالم سوگند که من تو را در دنیا از سر خواریت نزد من، محتاج نکردم. اکنون این سرپوش را بردار و ببین به جای دنیا به تو چه داده‏‌ام. او سرپوش را بردارد و گوید: با این عوضی که به من دادی مرا چه زیان اگر آنچه را در دنیا از من گرفتی۱".

البته امام صادق(ع) در روایتی دیگر فرمودند: "دشوارترین و پر زحمت‏‌ترین کارها، پوشیده داشتن فقراست۲".

مولای متقیان حضرت علی(ع) نیز می‌فرمایند: "خویشتنداری (و مناعت طبع) زیور فقر است۳".

منابع روایات:

۱- الکافی: ۲ / ۲۶۴ / ۱۸ منتخب میزان‌الحکمة: ۴۵۲
۲- بحارالأنوار: ۷۸ / ۲۴۹ / ۸۷ منتخب میزان‌الحکمة: ۴۵۲
۳- نهج‌البلاغة: الحکمة ۶۸ منتخب میزان‌الحکمة:452

اخذ: افکار نیوز

یکی از آموزه‌های دستوری قرآن، صدقه است. در بسیاری از روایات، بخشش، سخاوتمندی و صدقه دادن با دو اثر جذب منفعت و دفع بلا مورد تاکید قرار گرفته است. از این رو صدقه دادن در هر روز به ویژه برای دفع بلا و رفع گرفتاری‌ها به عنوان مستحب معرفی شده و از مومنان خواسته شده تا با صدقه دادن خود را بیمه کنند.

پیامبر خدا (ص) در حدیثی درباره ارزش این عمل فرمودند: "سرزمین قیامت تماما آتش است، مگر سایه مؤمن؛ زیرا که صدقه او بر سرش سایه می‏‌افکند ۱".

امام صادق (ع) نیز در حدیثی این چنین می‌فرمایند: "بخشنده، بخشنده نباشد مگر آن گاه که سه خصلت داشته باشد: در توانگری و تنگدستی مال خویش را ببخشد، آن را به کسی که مستحقّ است ببخشد و تشکّری که در برابر خوبی خود به کسی دریافت می‏‌کند بیشتر و ارزشمندتر از آن چیزی بداند که به او داده‏ است۲".

همچنین امام علی (ع) اسوه و الگوی سخاوتمندان در این باره فرمودند: "صدقه، سپری است در برابر آتش (جهنّم) ۳".

منابع روایات:

۱- الکافی: ۴ / ۳ / ۶ منتخب میزان‌الحکمة: ۵۶۸
۲- بحارالأنوار: ۷۸ / ۲۳۱ / ۲۷ منتخب میزان‌الحکمة: ۱۲۲
۳- وسائل الشیعه: ۶ / ۲۵۸ / ۱۷ منتخب میزان‌الحکمة:318

اخذ: شهر خبر-افکار نیوز

اعمال روز مشهور به مباهله

قدس آنلاین- آمنه مستقیمی: هیأت نجران با دیدن همراهان پیامبر (ص) و جدیّت آن حضرت (ص) در این میدان، از انجام مباهله منصرف شدند.

به گزارش قدس آنلاین، بیست و چهارمین روز از ذی الحجه در تقویم هجری مباهله نام دارد چراکه بنابر نقل تاریخ سال های آخر عمر شریف رسول اکرم (ص) (بنابر مشهور در سال دهم هجرت) هیأتی از نصارای نجران به مدینه آمدند و با حضور در مسجد آن حضرت (ص) به بحث و گفتگو با ایشان پرداختند و با آنکه حق برای آنها روشن شده بود، از روی لجاجت و عناد حاضر به پذیرش حق نشدند. از این رو پیغمبر اکرم (ص) مأمور شدند تا به آنها پیشنهاد مباهله دهند. بدین گونه که پیامبر (ص) و رئیس هیأت نجران، عزیزترین افراد خود را از میان فرزندان و زنان و از میان مردها کسانی که به منزله جانشان هستند گرد هم آورند و در مقابل هم قرار گیرند. آنگاه هر دو گروه شروع به نفرین کنند و لعنت خدا را بر دروغ گویان قرار دهند. هیأت نصارای نجران، نخست مباهله را پذیرفت. پیغمبر اکرم (ص) برای این امر خطیر و پر مخاطره از میان مردها فقط علی بن ابی طالب (ع)، از میان زنان تنها فاطمه زهرا (س) و از میان فرزندان فقط حسن و حسین علیهم السلام را انتخاب کرد و پا در میدان مباهله گذاشت.
هیأت نجران با دیدن همراهان پیامبر (ص) و جدیّت آن حضرت (ص) در این میدان، از انجام مباهله منصرف شدند.
پس از آن حضرت (ص) فرمودند: اسلام بیاورند، قبول نکردند، حضرت (ص) فرمودند: آماده جنگ باشند، گفتند قدرت این کار را ندارند ولی حاضرند جزیه را بپردازند.
پیامبر (ص) به امیرالمومنین (ع) فرمودند: "شرایط ذمه و مقدار آن را به آنها بگویید".
علاوه بر این، در این روز، امیرالمومنین (ع) در مسجد پیامبر (ص) انگشتر خود را در حالت رکوع بع سائل بخشیدند و آیه مبارکه إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُمْ رَاکِعُونَ؛ در شان حضرت (ع) نازل شد.
همچنین، در این روز سوره هل اتی در شان امیرالمومنین (ع)، حضرت زهرا (س) و امامان حسن و حسین علیهماالسلام نازل شده است. این مهم بعد از سه روز روزه آنان و اعطای افطارشان به مسکین و یتیم و اسیر بود که آن طعام بهشتی نازل شد. بنابر نقلی روز 25 ذیا لجه سوره مبارکه نازل شد.
از این رو برای این روز اعمالی بیان شده است که در ذیل به آنها اشاره می شود:
نخست: غسل

دوّم: روزه
سوّم: دو رکعت نماز و آن مثل روز عید غدیر است در وقت و کیفیّت و ثواب و آیة الکرسى که در نماز مباهله است تا هُمْ فیها خالِدُونَ است.
چهارم: خواندن دعاى مباهله که شبیه به دعاى سحرهاى ماه رمضان است و شیخ و سیّد هر دو نقل کرده اند لکن مابین روایات آن دو بزرگوار اختلاف کثیر است و من اختیار مى کنم روایت شیخ را در مصباح فرموده دعاء روز مباهله روایت شده با فضیلت آن از حضرت صادق (ع) می گویی:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ بَهاَّئِکَ بِاَبْهاهُ وَکُلُّ بَهاَّئِکَ بَهِىُّ ...

منابع:

1-تقویم شیعه

2-مفاتیح الجنان

عسل را باید در زمره غذاها دانست . خداوند در قرآن و در سوره نحل آن را بعنوان ماده شفابخش برای انسانها معرفی نموده است: «فِیهِ شِفَاءٌ لِلنَّاسِ»؛«خوردن عسل برای مردم شفاء است».(1) پیامبر اکرم (ص) هم درباره این ماده حیاتبخش فرموده اند: «لم یستشف المریض بمثل شربة العسل»؛ «هیچ مریضی، به مانند نوشیدن عسل شفاء پیدا نمی‌کند.»(2)
برای استفاده بهینه از آثار و فواید عسل شناخت عسل خوب و بد اهمیت زیادی دارد. امام رضا(ع) در مورد عسل های زیان آور هشدار داده و می فرماید: واعلم ان للعسل دلایل یعرف بها نفعه من ضره و ذلک ان منه شیئاً اذا ادرکه الشم عطش ، ومنه شی ء یسکرو له عند الذوق جراقه شدیده فهذه الانواع من العسل قانله؛ بدان ای امیرالمؤمنین که برای شناخت عسل مفید از مضر نشانه هایی است ، بعضی از عسلها هستند که وقتی بویشان به مشام انسان برسد عطسه می زند، بعضی از عسلها سکر آوردند و مزه بسیار تند و سوزنده ای دارند، این نوع عسلها کشنده اند.(3)
امام رضا علیه السلام در بیانی دیگر عسل را شفای دردها و بیماریها دانسته اند. عن الرضا (ع) عن آبائه عن رسول الله (ص): قال ان یکن فی شیئی شفاء ففی شرطه حجام اوشربه عسل. از امام الرضا (ع) از پدرانش از پیامبر (ص) نقل شد که فرمود: اگر در چیزی شفا باشد در حجامت و نوشیدن عسل است.(4)
در روایتی از امام رضا علیه السلام از اهمیت عسل سخن به میان آمده است. عن الرضا (ع) عن آبائه عن رسول الله (ص) قال: لا تردوا شربه العسل علی من اتاکم بها. از امام الرضا (ع) از پدرانش از پیامبر (ص) نقل شد که فرمودند: به هر کس از شما که عسل تعارف کردند رد نکند.( بگیرد و بنوشد).(5)
امام رضا علیه السلام در جایی دیگر عسل را راه درمان و پیشگیری از سرماخوردگی معرفی کرده اند. آن حضرت می فرماید: هر که می خواهد در همه ی زمستان از سرماخوردگی دور بماند ، هر روز ، سه لقمه شهد (عسل) بخورد.(6)
و در روایتی دیگر آن را درمان دردها برشمرده اند. عن الامام الرضا علیه السلام : پیامبراکرم صل الله علیه و آله و سلم فرمودند : خداوند برکت را در عسل قرار داده است . درمان دردها ، در آن است و هفتاد پیامبر دوام سودمندی آن را از خداوند خواسته اند .(7)
در حدیثی دیگر به نقل ار امام کاظم علیه السلام درباره خواص درمانی عسل فرمودند: در عسل ، درمان هر دردی است ، هر کس ناشتا یک انگشت از آن را بلیسد ، این عسل بلغم را پایان می دهد ، صفرا را فرو می نشاند ، تلخه ی سیاه ( زرداب) را مانع می شود ، ذهن را صفا می بخشد و اگر که همراه با کندر خورده شود ، حافظه را نکو می سازد.(8)
امام رضا علیه السلام در روایتی دیگر عسل را مایه تقویت حافظه برشمرده می فرماید: سه چیز حافظه را زیاد می کند و بلغم را از بین می برد ، قرائت قرآن ، عسل و کندر.(9)

پانوشتها:
1 . نحل / 69.
2 . بحارالانوار، علامه مجلسی، موسسه الرضا، بیروت، ج 66، ص 292
3. بحارالانوار، ج59 ، ص 324.
4. طب الرضا(ع) ، ص 255.
5. اخبار و آثار حضرت امام رضا علیه السلام صفحه 724
6. طب الامام الرضا علیه السلام ، صفحه 37
7. مکارم الاخلاق جلد 1 صفحه 359 حدیث 1173
8. الفقه المنسوب للامام الرضا علیه السلام ، صفحه 346
9. اخبار و آثار حضرت امام رضا علیه السلام صفحه 724

  اخذ: قدس آنلاین

بخشش 60 گناه با یک لیوان آب

قدس آنلاین:در اسلام بر حقوق همسران و احترام متقابل یکدیگر تاکید فراوانی شده است.

درک حضور قلب و دستیابی به خلوص نیّت در عبادات، تنها با تلاش فردی میسّر نیست، بلکه تا توفیق و عنایت ویژه خداوند همراه انسان نباشد، نمی‌تواند این درجات و مقامات را تحصیل کند. معلم اخلاق انسان باید خدای سبحان باشد. کسب حضور قلب و داشتن خلوص، توفیقی از جانب خداوند متعال است که با مقدّمه ‌چینی انسان، فراهم می‌شود.

به عبارت دیگر تا وقتی لیاقت و زمینه مناسبی در دل انسان برای درک عنایات خاص الهی نباشد، از درک آن عنایات محروم می‌ماند. انسان بی‌لیاقت، نظیر چراغ سوخته‌ای است که با وجود ارسال برق از نیروگاه، قادر به روشنایی نیست.

بسیاری از اوقات دیده می‌شود کسی چهل‌ یا پنجاه سال عالم و عامل بوده، امّا ناگهان از مسیر حق منحرف می‌شود. در اثر رفیق بد، نشست و برخاست با افراد ناپاک یا به دلیل اینکه مواظب زبان یا غذا یا نگاهش نبوده، خداوند متعال به او خذلان داده است. مصادیق این مسائل، در تاریخ و روایات فراوان ذکر شده است. به تجربه نیز اثبات شده که گاهی یک غذای حرام، انسان را منحرف می‌کند و به سقوط می‌‌کشاند، آن هم چه انجراف و سقوطی!

پرهیز خالصانه از غذای شبهه ناک در سیره علما

هم دنیا در حقیقت، رویایی بیش نیست و عالم بیداری در آخرت است، هم اغلب انسان‌ها در دنیا خوابند و چون بمیرند، بیدار می‌شوند. معیار سعادت و خوشبختی در آخرت است که حیات واقعی آنجا است، نه در دنیا که به خواب شبیه‌تر است. امام حسین علیه‌السلام، تلخ و شیرین دنیا را خواب، و بیداری حقیقی را در آخرت می‌داند و فوز و رستگاری یا شقاوت و تیره‌بختی را نسبت به آخرت حساب می‌کند: «انَّ الدُّنیا حُلوُها و مُرُّها حُلُمُ و الاِنتِباهُ فی الاخرةِ والفائِزُ مَن فازَ فیها و الشَّقیُّ مَن شَقی فیها.»( موسوعة کلمات الامام الحسین، ص 398)

در دنیای شلوغ این روزها، در نگاه برخی پیدا کردن مسیری که به خورشید منتهی می شود، سخت و طولانی است. در این نوشتار خطبه های 81، 83 و حکمت 439 نهج البلاغه مورد بررسی خواهد گرفت.

از لا به لای تمام پند و اندرزها، به دنبال راهی هستیم که خود را به مقصد برسانیم مقصدی که جایگاه مطمئنی برای ابدیت باشد اما در پیدا کردن راه، همواره دچار خطا و اشتباه، راه های بی راهی را بر می گزینیم.

در طول زندگی شاید دیده باشیم کسانی را که لباس های نه ساده بلکه کهنه، پاره و کثیف می پوشند گوشه گیری و زندگی در خلوتگهی را تنها توشه ی رستگاری خود می دانند و گاهی به اشتباه نام زاهد را برآن ها می گذارانیم فکر می کنیم که تنها پوشیدن لباس کهنه و پاره و ترک اجتماع کردن همان چیزی است که اسلام از ما می خواهد؛ در حالی که این طریقه  زاهدان نیست و اسلام هرگز پیروانش را به این طریقه دعوت نکرده است.

حضرت امیر (علیه السلام) در خطبه 81 نهج البلاغه در سخنی کوتاه و فشرده و در عین حال پر محتوا حقیقت زهد را اینگونه آشکار می کنند.

شرح گفتار

امیر متّقیان علی(علیه السلام) در ین فراز از خطبه 226نهج البلاغه، به معرفی اجمالی دنیا پرداخته و در این باره به زیبایی می فرماید:«دنیا خانه ای است پوشیده از بلاها به حیله و نیرنگ شناخته شده، نه حالات آن پایدار ،و نه مردم آن از سلامت برخوردارند، دارای تحوّلات گوناگون، و دوران های رنگارنگ ؛ زندگی درآن نکوهیده، و امنیّت در آن نابود است.اهل دنیا همواره هدف تیرهای بلا هستند که با تیرهایش آنها را می کوبد، و با مرگ آنها را نابود می کند.»

حقیقت این است که شما جز با تلاش و کوشش و پایداری هر گز نمی توانید به حتی یکی از آروزهای خود دست پیدا کنید چه برسد به همه آنها و بالاخره روزی فرا می رسد که مجبور خواهید بود که با همه آنها خداحافظی کنید و بقیه عمر خود را در حسرت داشتن آروزهای رنگارنگ به سر ببرید .

در روایات اسلامی برای رسیدن به آروزها و اهدافی که ما در سر داریم دو رکن و عامل اساسی بیان شده است دو عاملی که اگر در زندگی اجرایی شود حتما شما می توانید به موفقیت دست پیدا کنید .

عامل اول: داشتن اراده قوی

کودک از 1.5 سالگی علایمی از هویت جنسی را نشان می‌دهد براساس ظاهر، دختر یا پسر بودن را تشخیص می‌دهد و ترجیح می‌دهد با هم‌جنس‌های خود بازی کند.

کودک از 3 سالگی فکر می‌کند که با تغییر لباس، جنسیت هم تغییر می‌کند. در 5 سالگی این تفکر پخته‌تر می‌شود. این‌ تصورات همچنان با گذر از مراحل رشد تغییر می‌کند که همگام با این مراحل لازم است همان‌طور که رفتارهای سالم به کودک آموزش داده می‌شود این مسایل را نیز به او یاد داد.

‌بهترین راهنمای مسایل جنسی برای کودکان در این دوره، ‌پدر و مادر هستند. کودک در سنین پایین پرسش‌های زیادی درباره مسایل جنسی دارد که از والدین می‌پرسد و بیشتر والدین این سوالات را خیلی بسته جواب می‌دهند و در نتیجه کودک حس می‌کند که والدین، او را گیج کرده‌اند.

برخی از پدر و مادران به دلیل عقاید و بینش های خود علاقه ای به صحبت درباره ی مسائل و آموزه های جنسی ندارند زیرا اعتقاد دارند که ارائه ی اطلاعات در این زمینه، موجب بیداری غریزه ی جنسی می شود.

اگر کودک پاسخ مسایل جنسی را از پدر و مادر نگیرد برای جواب به افراد دیگری که شاید مطمئن هم نباشند، مراجعه کند. والدین برای توضیح مسایل جنسی به کودک باید از زبانی قابل فهم کودک استفاده کنند و ضمن آن نیز نیاز نیست خیلی این مسایل را باز کرد.

فرار کردن و ترسیدن از پاسخ به این سوالات، صحیح نیست. اگر والدین نمی‌توانند به سوال‌های جنسی کودک جواب دهند، بهتر است بلافاصله چیزی نگویند و پس از تحقیق، جواب درست را به او بدهند. برخورد خشن با کودک یا عصبانی شدن از سوالات جنسی او هیچ فایده‌ای ندارد و پدر و مادر باید بدانند که این سوال‌ها مقتضای سن او است. 

آموزش های زود هنگام و ناشیانه مسائل جنسی به کودکان و نوجوانان، گاه آنان را چنان دچار دلهره و اضطراب می کند که اصول بهداشت روانی خانواده را خدشه دار می سازد از طرف دیگر، اگر این آموزش ها دیر هنگام، ناکافی و غیرواقعی باشند، نمی توانند مفید واقع گردند.

لذا، اگر پدر و مادر بتوانند به پرسش ها و کنجکاوی های جنسی فرزندان خود پاسخ های مناسب و سنجیده بدهند می توانند مانع انحراف فکری، سرکوب جنسی و منفی کاری آنان شوند.

پدر و مادر و مراقبان نزدیک کودکان می توانند با برقراری رابطه ای دوستانه، همراه با اعتماد و احترام، درباره مسایل و موضوعات مختلف از جمله امور جنسی، اطلاعات و آگاهی لازم و صحیحی به آنان دهند.

توصیه هایی که والدین به فرزندان شان ( چه دختر و چه پسر ) می کنند، باید شامل اطلاعات و دانسته هایی درباره روابط انسانی، هویت جنسی، رعایت مسائل بهداشتی، مهارت های زندگی، ارزش ها و اخلاقیات انسانی، بیان احساسات و نیازها، تصمیم گیری های مسوولانه و حفظ و افزایش عزت نفس آنان باشد.

کودکان، نیازمند شرایط و موقعیت هایی اند که بتوانند مهارت های اساسی زندگی را براساس اصل احترام گذاشتن به اخلاقیات و دیدگاه های خانوادگی بیاموزند و تجربه کنند. پایه ریزی ارزش های سالم اخلاقی در خانواده به بچه ها کمک می کنند در هنگام بلوغ و نوجوانی، بهتر تصمیم بگیرند و مسوولیت زندگی شان را بپذیرند.

فراگیری موضوعات جنسی مانند سایر درس ها، باید به تدریج و گام به گام باشد گفت وگو و پاسخ گویی به پرسش های جنسی فرزندان هم باید متناسب با سن، شیوه ی آموزش و درک آنان باشد.

پدر و مادر بهتر است هنگام صحبت در مورد مسائل جنسی، به رفتارهای خود توجه بیشتری داشته باشند با اخم کردن یا عصبانی شدن، موجب نشوند فرزندان شان دیگر رابطه صمیمانه ای با آنان نداشته باشند و برای آگاه شدن، از دیگران اطلاعات بگیرند یا در صدد سرکوب سوالات خود برآیند.

چگونه با سوالات جنسی فرزندان رو به روشویم؟

کودکان

_ درباره اعضای مختلف بدن و کارکرد هر یک، توضیحات ساده و قابل فهمی به کودک بدهید.

_ کودک را در آغوش بگیرید و اجازه دهید علاقه و محبت شما را از این طریق درک کند.

_ به تدریج به فرزندتان تفاوت و خصوصی بودن بعضی از اندام های بدنش را یاد بدهید.

_ سعی کنید وقتی درباره ی این اعضا صحبت می کنید، احساس گناه یا شرمساری نداشته باشید.

_ کودک را تشویق کنید اگر سوالی در این مورد دارد، از شما یا افراد قابل اطمینان خانواده بپرسد.

نوجوانان

_ در باره بلوغ و تغییراتی که نوجوانان در این سن دچار آن می شوند، اطلاعات کافی به فرزندان بدهید و بگویید که این تغییرات، عادی و طبیعی ست.

_ در این دوره دختران حالات خود را زودتر بروز می دهند اما پسران دچار عصبیت ها و پرخاش گری های شدید می شوند. حمایت، ایجاد امنیت روانی و حضور دائم در کنار نوجوانان می تواند مانع بروز بسیاری از انحرافات، کج روی ها، بزهکاری ها و آسیب های اجتماعی شود.

_ به حریم خصوصی فرزندتان، در حالی که سعی می کنید رابطه ی نزدیک و صمیمانه ای با او داشته باشید، احترام بگذارید.

_ تذکر این نکته به نوجوان ضروری ست که تغییرات جسمانی بدن او، همراه با تغییرات عاطفی، شناختی و رفتاری خواهد بود و تمام این حالات، هیجانات و احساسات او، کاملاً طبیعی ست.

بیان شفاف و واضح دیدگاه ها و نگرش های خانواده درباره ی اهمیت دادن به موازین و مقررات زندگی مشترک، از اهمیت زیادی برخوردار است. فرزندان باید بدانند تا زمانی که توانایی تصمیم گیری برای آینده شان را ندارند و قادر به پذیرش مسوولیت های سنگین خانه و خانواده نیستند، از ازدواج های تا به هنگام و برقراری روابط نزدیک تر با افراد غیر هم جنس خود بپرهیزند.

منابع: سلامت نیوز/ ایسنا/تبیان

آیت‌الله جوادی آملی گفت: نماز حدی دارد، روزه حدی دارد، حج و عمره حدی دارد، علم و زکات حدی دارد، اما یاد خدا به کثرت امر شده است: «اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْراً کَثِیراً».

آیت‌الله جوادی آملی در درس اخلاق هفتگی  خود که در محل بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء برگزار شد، با بیان اینکه که انسان یک حقیقت خارجی است، گفت: اخلاقی که مکمّل حقیقت انسان است، صِرف این باید و نبایدِ اعتباری نیست؛ بلکه مصالح حقیقی, پشتوانه این احکام است، همین مصالح که به صورت احکام فقهی و حقوقی و اخلاقی در‌می‌آید در قیامت به صورت پاداش یا کیفر ظهور می‌کند.

وی اظهار کرد: یکی از آن مسائل اخلاقی این است که به ما فرمودند همیشه به یاد خدا باشید، این یاد خدا بودن یک اصل کلی است و خدا دارای اسمای حسنا و اوصاف فراوان کمالی است. گرچه ما در هر زمان و زمین باید به یاد خدا باشیم اما در شرایط مخصوص با اسمی از اسمای خاص خدا، با وصفی از اوصاف مخصوص الهی باید همراه باشیم.

آیت‌الله جوادی آملی با بیان اینکه هیچ عبادتی به اندازه ذکر خدا از طرف معصومین علیهم السلام سفارش نشده است، افزود: نماز حدی دارد، روزه حدی دارد، حج و عمره حدی دارد، علم و زکات حدی دارد، اما یاد خدا به کثرت امر شده است ?اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْراً کَثِیراً?.

این استاد برجسته حوزه علمیه قم با بیان اینکه برای به یاد خدا بودن کدام نام از نام‌های الهی را باید ببریم، گفت: اینکه ما همیشه به یاد خدا باشیم یا اکثر اوقات به یاد خدا باشیم، این اصلی است جامع، اما کدام نام از نام‌های الهی را ببریم آن را روایت خاصه باید معنا کند.

وی ادامه داد: برنامه وجود مبارک پیامبر گرامی اسلام(ص) درمسافرت این بود که هر وقت به بلندی می‌رسیدند می‌فرمودند «الله اکبر» و هر وقت به گودی آن منطقه یا به دره می‌رسیدند می‌فرمود «سبحان الله»؛ راز این تقسیم آن است که برابر آیه سوره مبارکه حدید ما در هر شرایط باشیم خدا با ماست ?هُوَ مَعَکُمْ أَیْنَ مَا کُنتُمْ? با ما هست، اما حُکم ما را نمی‌پذیرد با هر چیزی هست حکم او را نمی‌پذیرد. ما اگر به یک جای بلندی رسیدیم باید بگوییم که آن‌که با ما هست از این مقام بلند هم بلندتر است، اگر پایین آمدیم به سجده رفتیم یا به رکوع رفتیم به هبوط گراییدیم باید معتقد باشیم که درست است، با ما در حال هبوط هست اما هابط نیست. با ما در حال سجود هست اما ساجد نیست با ما در حال رفع از سجده یا رکوع هست اما راکع و ساجد نیست. بنابراین ما باید مواظب باشیم که آن‌که با ما هست حکم ما را ندارد آن‌که با ما هست، منزه از هر نقص و مبرای از هر عیب است، نه‌تنها او سبوح است، نه‌تنها از هر نقص و از هر عیب مبراست، او قدوس هم است.

وی در نتیجه این بخش از سخنان خود اظهار کرد: اگر کسی به اخلاق الهی متخلق شد و به نام یاد اقدس الهی متذکر شد، همیشه با این اذکار به سر می‌برد، قهراً نه بیراهه می‌رود نه راه کسی را می‌بندد هیچ کمالی او را مغرور نمی‌کند.

از امسال يك مسابقه فني مهندسي به عنوان چاشني نمايشگاه هاي علمي جابربن حيان و همزمان با برپايي اين نمايشگاه ها در سطوح

مختلف آموزشگاهي ، منطقه اي ، استاني وكشوري برگزار خواهد شد . در اين مسابقه تمامي دانش آموزان و از همه پايه ها مي

توانند شركت كنند و در رقابتي واحد ، دانش و استعداد خود را در حوزه فني و مهندسي به نمايش بگذارند .

اهمیت و ضرورت طرح جابر بن حیان
اگر حاصل دوره ی تحصیلات مدرسه ای ، تنها انتقال پاره ای از مفاهیم به ذهن دانش آموزان باشد ،
( سواد به معنی سنتی ) با فراموش شدن آن مفاهیم ، حاصل کلیه سال های تحصیل نیز از دست می رود
. به همین سبب ، باید سعی کنیم علاوه بر مفاهیم پایه ، راهی به دانش آموزان نشان دهیم که خودشان
بتوانند به دنبال معرفت و دانش مورد نیاز خود بگردند و به یک یادگیرنده ی مادام العمر تبدیل شوند .
به همین منظور علاوه برکسب دانش باید راه و روش یادگیری را هم به آنان بیاموزیم تا میل به
یادگیری در آنان تقویت گردد .

کم نیستند زوج های جوانی که معتقدند روزها و لحظات اول آشنایی شان، حال و هوای عاطفی و احساسی خاصی را با همسرشان داشته اند که این اوضاع به مرور زمان کمتر شده تا اینکه بعد از چند سال زندگی مشترک، به طور کلی حال و هوای دیگری بر زندگی مشترک شان حاکم شده است. در این میان آنها که فرزندی هم به جمعشان اضافه شده، بیشتر به یاد دوران نامزدی و اوایل ازدواج می افتند و فکر می کنند که در آن زمان چیزهایی داشته اند که اکنون ندارند.

اینگونه تصورات برای خانم ها بیشتر وجود دارد. آنچه مشخص است اینکه هر دورانی اقتضائات خاصی دارد و نباید هیچ یک از مراحل زندگی را با مرحله دیگر مقایسه کرد. مسلما با تغییر شرایط، تغییراتی در مناسبات زوجین رخ می دهد اما هر تغییری دلیل بر بی توجهی و بی محبتی نیست. شاید این تصورات در بسیاری از مواقع موجب بروز مناقشاتی میان زن و مرد باشند. در این مناقشات لازم است برخی از نکات بیان شوند که از خانم ها انتظار بیشتری بر رعایت آنها می رود.

پیشرفت نامتوازن همسران می‌تواند بیشتر از آنچه تصور می‌کنید دردسرساز باشد.اما باید چه کرد که با هم قدم بر داشت؟

بعضی حرف‌ها در گفتن ساده اما در زمان عمل بسیار دشوار است. یکی از این موارد اعتقاد به پیشرفت همزمان همسران است. شاید بسیاری از ما بتوانیم در زمان صحبت و گفت‌وگو در این  مورد با فواید این موضوع و لزوم آن کلیاتی بیان کنیم، اما در عمل طور دیگری برخورد می‌کنیم. اما مشکل از کجاست؟ ما به آنچه می‌گوییم معتقد نیستیم و یا این‌که عمل کردن به این ایده آن‌قدر هم که از دور به نظر می‌رسد، آسان نیست؟ شاید هم هردوی این موارد موثر است.

امیرالمومنین صلوات الله علیه می فرماید: از راه ها و پله های شیطان و از سراشیبی ها و پرتگاه های او بپرهیزید. در شکم های خودتان لقمه حرام وارد نکنید همانا شما در برابر نگاه خدایی هستید که گناه را بر شما حرام کرده و راه های طاعت را برایتان آسان و هموار ساخته است.

لَاتَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ وَمَن یَتَّبِعْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ فَإِنَّهُ یَأْمُرُ بِالْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ

از گام‏هاى شیطان پیروى نكنید، و هر كس پیروى گام‏هاى شیطان كند، [بداند كه‏] او قطعا به فحشا و منكر امر مى‏كند. (نور/21)

این آیه هشدارى است به همه كه نفوذ افكار و اعمال شیطانى گاه به صورت تدریجى و كم رنگ است و اگر در همان گامهاى نخست كنترل نشود وقتى انسان متوجه مى گردد كه كار از كار گذشته است ، بنابراین هنگامى كه نخستین وسوسه هاى گناه آشكار مى شود، باید همانجا در مقابل آن ایستاد تا آلودگى گسترش پیدا نكند.

اگر «شیطان» را به معنى وسیع كلمه ، یعنى «هر موجود تبهكار و ویرانگر» تفسیر كنیم گستردگى این هشدار در تمام ابعاد زندگى روشن مى شود.

مواظب دام های گام به گام شیطان باشیم

شیطان جهت به دام انداختن شکار خود روشهای مختلفی دارد که یکی از ان روشها روش گام به گام و یا به عبارت دیگر روش قدم به قدم است که در قرآن تحت عنوان خطوات شیطان نام برده شده است ..

صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 12 صفحه بعد